WordPress website: Alderlane
•
De dag dat ’t mooi weer weud
Toen keek ik naor de lucht
De jonge aobend lachte
En ik lachde terug
De wind is fijn gaon liggen
De lucht vuult dreug en fijn
De dag dat ’t mooi weer weud
Vuulde ik mij klein
De allerleste druppels
Van ’t leste front
Die gleden langs ’t grös
Lekker in de grond
Zodat alles gruun is
Waor de zunne nou op schient
De dag dat ’t mooi weer weud
Drunk ik witte wien
Ik prooste op de eerde
En dat ik überhaupt
Dit nog met mag maken
Want jongens, wel beschouwd
Het is ja ’n wonder
Dat wij echt bestaon
De dag dat ’t mooi weer weud
Ben ik buuten zitten gaon
•
Eerder met de jongens
Ondeugd tot en met
Vuurwark in ‘n briebenbus
Allemaol dikke pret
Modder op de schone was
Klooien op ’n strobult
Elkeneen kwam dermet weg
Uuteindelijk was ‘t mien schuld
Ik heb ’t daon
Ik heb ’t daon
Wie zunder zunde is
Smet de eerste stiene
Ik heb ’t daon
Ik heb ’t daon
Iederien vret van alles uut
Mar ik, ik heb ‘t daon
Later met de band op pad
Nao de show Jim Beam
Kleedkamers an flarden
Gieniene had ons zien
Mar de volgende dag al
Kwam der met ‘n mail
‘n Foto van de dader
Lohues van de Peel
Ik ben heus gien lievertje
Mar wie is dat wel?
Ja, ik doe genog verkeerd
Toch stao ik versteld
Wat ’n ander uutspookt
En dat blef onbestraft
Doe ik mar de helft
Krieg ik de baord deraf
•
Op dizze dikke deken
Grösland wat dref
Is de lucht zo zuute
Asof ’t hönnig gef
Breuken bärkebomen
Handen uut ’t water
Zunder schrei um hulp
Dat is nou te laate
Oranje aan de horizon
Weer stao ik hier, ik zit weer
Diepe in ’t Bargerveen
Diepe
Wat zul der met mij weden?
Diepe in ’t Bargerveen
Gien mense hef mij zien
Hier vindt mij gienien
Onder die dikke deken
Kleine adderties
Op zuuk naor wat warmte
Ok op zuuk naor warmte
En daor in de verte
‘n Vijand met drie armen
Mar ik zit vast al wul ik vechten
Vastzeugen ma’k starben
Wachten op de zunne
De nacht was niet zo lange
Was wel kaold en duuster
Mar niet kwaod of bange
•
In de stilte van de oceaan
‘n Schip dat niet kun zinken kwam deran
‘n Puntige iesbarg scheurde ‘n snee
Wee’j wel wat de kapitein toen zee?
“Elk mens zal ‘t ooit ‘n maol verknooien
Je kunnen niet altied zes gooien”
Je kunnen niet altied zes gooien
In de luwte van het dorpse leben
Wollen zij de kinder slechts ‘t goeie geben
‘n Röttige dealer gaf bliekbar meer
En nou zeg zo’n vader elke keer:
“Elk mens zal ‘t ooit ‘n maol verknooien
Je kunnen niet altied zes gooien”
Je kunnen niet altied zes gooien
’t Leben dobbelt deur
Wie wet wat der gebeurt?
In ‘t maonlicht van ‘n breuken hart
Zag hij hoe hij ‘t toen verkeerd had had
‘n Domme verliefdheid
En toch alles weg
Met ‘n druppe an de neus hef hij toen zegd:
“Elk mens zal ‘t ooit ‘n maol verknooien
Je kunnen niet altied zes gooien”
Je kunnen niet altied zes gooien
•
In de schaduw van ’t maonlicht
Wordt alles soms duudelijk
Mar as het zwaor bewolkt en duuster is
Dan mar op goed geluk
Waorum niet?
Alles kan
En zo niet
Dan veul ’t te proberen
Waorum niet?
Alles kan
En zo niet
Dan ku’j der wat van leren
Tot ’t tegendeel bewezen is
Is alles meugelijk
Alles wat ’n mens verzinnen kan
Wordt echt uuteindelijk
Kiek ’s wat tot nou toe lukt is dan
Zie hoe de wereld dreijt
Wees derbij en pak de kansen an
Veurdat ’t overweijt
•
Donder hiel wiet vort
Duuster en benauwd
’n Schip met zoere appels komp deran
Of trekt ’t hier precies weer mooi aan langs?
Da’s vaak zo
Hier valt nog niks
Hier is ’t nog dreuge
Het flitst en rommelt ver weg in de verte
Daor giet het loos
Daor giet ’t tekeer
Mar ’t komt de Hondsrug niet over
Vandaage
Zie hoe ’t kolken döt
Reken dat ’t daor inslöt
Donar gef zien peerd goed de speuren
We zien ’t weerlicht veurdat we wat heuren
Da’s vaak zo
Het komp de Hondsrug niet over
Wees mar niet benauwd
’t Komp de Hondsrug niet over
Wees mar niet benauwd
Zo giet dat ja altied
Zo giet dat ja altied
Met veul
•
Laot mij hier nou mar mooi
In dit huus bij het vuur
Met de wereld ver weg
En genog in de schuur
Veur ’n winter met sneij
Het verveelt mij niet snel
As ik ben waor ik heur
Ja, dan red ik ’t wel
Laot mij hier nou mar mooi
Nee ik heuf gien bekieks
Ik huuf hier gien luxe
En ok niks gien sjieks
Heb genog an de stilte
Die mij zacht vertelt
As ik mar op mien plek ben
Ja, dan red ik ’t wel
Laot mij hier nou mar mooi
Met wat goeie muziek
Met wat fijne verhalen
En mien eigen geliek
Ik heb worst aan de balke
En wien in de kelk
As ik niet ärgens hen huuf
Ja, dan red ik ’t wel
•
In het Noorder Dierenpark
Kwam haost elke dag ’n man
Bij de olifanten kieken
Met wat pinda’s in de hand
De verzörgers zeden wel:
“Wat ’n rare man is dat
Hij lek wel verliefd op dat iene grote beest
Zoas hij daor te loeren zat”
Wat kon hum dat schelen
Het heul ‘m van de straot
Hij heul van zien olifant
En deud gien vliege kwaod
Dizze aole Emmenaar
Preut gien woord met de mensen
Allennig met die grote olifant
Zölfs niet met ’t echtpaar Rensen
Mar de olifant gung dood
En de man is nooit meer zien
Iemand zee: “Hij zit in Afrika
Of in de hemel bij zien olifant misschien”
•
In ’n stadje
In Zuud-Frankriek
Op ’n pleintje
Zat ik fijn
Met ’n drankie
En ’n peukie
In de schaduw
Vuulde me vrij
en opiens
Vreug der ’n dame an mij
Of ze bij mij zitten moch
En ik dacht: ojee
Daor gaon we weer
Dit giet nou al verkeerd
Want ik weet dondersgoed
Hoe dat kan gaon
Was der net genezen van
Komp zij deran
Ik zee: “Oui,
Have a seat”
En daor zat ze
Stief naost mij
In het Engels
Vreug ze zacht
Of ik trouwd was
Of gewoon vrij
en opiens
Zag ik heur ogen dichtbij
En ze bestelde twee drankies
Op de tolweg
Midden-Frankriek
Honderddertig
Richting Emmen
En mar denken
An dat pleintje
En an heur
Dat moeten we niet hebben
Mar ik wus dat ik het juuste had daon
Weggaon veurdat ’t weer raak was
•
Zeg mar waor gaon we hen
Want as dit zo deurgiet hier
Dan kunnen we ‘m beter smeren
Nou het nog net kan
Mar ik wul wel met joe
Ja en ik weet wel waor naortoe
En dan komp alles weer
Beter as goed
Ja, want der komp ’n tied
Dan is ‘t niet meer vertrouwd
Om hier met joe te wezen
Dat weet jij ok wel
Waor denk jij hen te gaon?
Waor kunnen we zunder angst bestaon?
Want wij verdienen ja
Beter as goed
Al is de nacht nog zo zwart
En de morgen zo ver weg
Hoop dat jij snappen wa’k beduul
En wat ik zeg
Pak nou joen koffers mar
Ik maak de rest wel veur mekaar
Dan wordt ’t zoas ’t moet
Beter as goed
•
Hoe het kan weet ik niet
Ik dacht an mien kamertie
Waor ik as kind altied sleup
Wus weer precies hoe ’t was
En precies hoe het klönk
As mien mamme mij reup
De posters met knopspelties in het behang
En mar dreumen van later
Oh, op mien kamertie
Soms in ’n dreum ben ‘k der weer
Oh, op mien kamertie
Kon ik mar terug veur ien keer
Mar dat kamertie is der niet meer
Had zölf ’n radio
Heurde daor wat ik wol
De wereld gung veur mij lös
Urenlang lusteren
Zolang dat pa me vreug
Wat ik daor aal zo lang mus
Ik lag niet te slaopen, ik keek veur mij uut
En mar dreumen van later
Hadden ze me plaogd op ’t schoelplein
Of bij kalverliefdesverdriet
Gung ik gauw naor mien kamertie
Daor kregen ze me niet
’t Is allang later
En toch dreum ik verder
Terugge kan niet meer
•
Midden op ‘t veen
Löp ‘n aparte vent
Met zien rooie bossie haor
Gien mense die ‘m kent
Hij stet daor wat te schilderen
En wij mar turf an ’t krooien
Hoe kan ‘n mens in godsnaam
Zien leben zo verknooien
Asof der gien wark in de wereld is
Asof der gien wark in de wereld is
Asof der gien wark in de wereld is
Hij lag mooi te pitten
In zien bunker in Berlin
En vanaf die Normandie
Kwamen tanks en Jeeps anrieden
Hiele Wehrmacht in paniek
Te wachten op bevelen
Mar de Führer schläft
Knock-out van de pillen
Op ’n grauwe heuvel
Net buuten de stad
Hung ’n jongeman an ’t kruus
Hij had zien portie had
Hij gung naor zien vader
En drie Maria’s schreiden
Mar Hij hung in zien eentje
De mensheid te bevrijden
•
Hier bij ons hier op ‘t dorp
Was er ooit ’n pater
Hij was zeer geliefd
Zelfs bij de andere kerk
Ooit na een begrafenis
Ik was toen misdienaar
Zag hij dat ik huilen moest
En hij zei: “Rustig maar
Als je naar huis gaat op je fiets
Doe dan ’s wat ik je nu leer
Zing dan ’s met de vogels mee
Dan voel je je zo beter weer”
Zingen is twee keer bidden
Dus zing je hoogste lied
Wie je bent of wat je zingt
Daaraan ligt het niet
Zingen is twee keer bidden
Probeer het tot je ziet
Het is het beste medicijn
Bij leegte en verdriet
Ik woonde in een grote stad
Op een kleine kamer
Ik had spijt en heimwee zat
Maar geen geld voor de trein
Toen zag ik door het kleine raam
Een zwerver in de goot
Hij zong iets uit een opera
En ik schaamde me dood
Ik zong toen uit het open raam
Met de vogelvanger mee
Hij pakte snel de tweede stem
Heel even was alles okay
Als ik de berichten lees
De wereld staat in brand
Dan weet ik: het komt nooit meer goed
En zing zo hard ik kan
•
Dan zat ik misschien nou wel
Met joe vlak naost mij
Op ’n bankie in ’t bos
Daor hebben we wel ’s zeten
Tot de maone opkwam
Mar ik leut joe lös
As as gien verbrande turf was
Veur ’t zölde geld
Was ik der dan niet meer
En veur ’n euro minder
Was ik ’n meneer
Dan vleug ik met joe zo overal naortoe
Dan sleup ik vast langer dan ik nou doe
Dan was ’t wel ’s feest
Met iederien derbij
Dan proostte ik niet
Stiekum op joe en mij
WordPress website: Alderlane