RAILS: Andermans vragen aan… Daniël Lohues

Elke vraag is al een keer gesteld. Rails selecteerde honderden vragen uit talloze interviews en enquetes uit het verleden. We kozen er vijf uit en legden ze voor aan de Drentse zanger en multi-instrumentalist Daniël Lohues, zanger van SKIK en The Louisiana Blues Club, maar momenteel op de solotour.

Waar gaat dat vak van jou eigenlijk over? (Ischa Meijer aan Paul de Leeuw, in de Nieuwe Revu, 1990)
‘Mijn vak gaat over je gevoel volgen. En zo diep mogelijk in de muziek zien te geraken, zo veel mogelijk te leren van muziek van nu en uit het verleden om zo eigen muziek te kunnen creeëren. Muziek waar ik zelf naar zou willen luisteren. Maar omdat muziek nog steeds eenvan de laaste is waarvan de ziel, de essentie, zelfs niet door de wetenschap verklaard kan worden, is vaak een kwestie van gehoorzamen aan de klanken en aanwijzingen in het hoofd. Tekstueel zie ik het gewoon zo: de waarheid, en geen dingen doen die er niet toe doen. En achter de eenvoud wat nader te ontdekken ladingen. Voordeel is dat de taal van het gebied waar ik vandaan kom vol dubbele lagen zit.’

Wanneer wist je dat het raak was? Er moest ergens een nacht zijn geweest dat je wist: nu is het echt begonnen. Jean Shepherd aan John Lennon, voor de Engelse Playboy, 1965)
‘Kan het me niet herinneren. Ik weet niet beter dan dat ik muziek maak. Bij ons thuis is muziekmaken de normaalste zaak van de wereld. Bij ons thuis is muziek maken de normaalste zaak van de wereld. Aan de andere kant: ik heb nog steeds niet het gevoel dat het echt begonnen is. Het meeste moet nog komen. En een euforisch gevoel na een mooi en goed optreden heb ik op de terugreis vaak al voor Zwolle gerelativeerd.’

En hoe ziet God van er vandaag uit? Hoe interpreteert u hem? (Piet Piryns aan Connie Palmen, in Knack, 2000)
‘Vandaag ziet God eruit als een kale leegte. Soms heb je van die dagen dat je zeker weet dat God niet bestaat. Bijvoorbeeld door een nare gebeurtenis of door het lezen van een boek over de evolutie. Het laatste is vandaag bij mij het geval. Evolutie heeft geen doel: je moet zelf je doelen stellen. Rustgevend gevoel, dat wel. Maar ja, morgen kan het antwoord op deze vraag wel weer volledig anders zijn.’

Nu u toch aan zelfontleding begonnen bent: hoe bent u als u boos bent? (Mart Smeets aan Rinus Michels, in Net echte mensen, een verzameling interviews, 1991)
‘Als ik boos ben is het hard werken in mijn hoofd. Ik moet me dan ontzettend inhouden, ander vliegt het volledig uit de bocht. Ik kan zo verdomde kwaad wezen, dat ik bang word van mezelf. Vandaar dat ik dan even de gedachten-limiter aanklik. Dat werkt al jaren goed. De overtollige agressie gaat namelijk al vanaf mijn 14e in de gitaar.’

Hoe bent u van plan de jaren die nog resten in te vullen? (Michel Contat aan Jean-Paul Sartre, in The New York Review of Books, 1975)
‘Met het zoeken naar de dingen die ik weten, horen en proeven wil. En ik wel nog een beste rij CD’s maken. En muziek uitvoeren ook. Veel muziek. En ik wil omgaan met lieve mensen. Mooie landschappen wil ik ook zien. En genieten van goede, mooie dingen die andere mensen gemaakt hebben. En ook een keer naar Wenen helden vereren. En Fairbanks, daar moet ik ook heen. Sowieso, reizen en lekker eten. En veel vuur stoken ook. En ik wil nog eens weten waarom een eventuele God niet wat vaker een afgezant naar de aarde stuurt. En voor de rest zien we wel.’

Tekst: Jos Jägers