WordPress website: Alderlane
Liep even een rondje om het huis. Prachtig strakblauw. Kleine knopjes in sommige bomen. Ik ging even, met de dikke jas aan, in de stoel zitten waar ik ’s zomers vaak in zit. Even ogen dicht, met de kop in de zon. Wat een heerlijke warmte. Dat heb ik lang niet gevoeld. Wat zal ik doen met de tomaten dit jaar? Kan ze gewoon op de plek doen waar ik dat al jaren doe. Maar kan ook wel gewoon op het terras achter het huis. In van die cementkuipen of zo. En dan precies zo dat ze niet in de regen staan. Want daar kunnen tomaten niet zo goed tegen. Maar ja, hoe ziet de wereld er tegen die tijd uit? Als die tomaten rijp zijn, kan er wel ik weet niet wat gebeurd zijn al. Wat een weerzinwekkende toestand.
Gijs Groenteman zei het mooi deze week ergens. Dat het net zo gaat als met liefdesverdriet. Dat je er steeds aan moet denken. Hij had het over de oorlog en Poetin en zo. Zo werkt het inderdaad. Ben je wat aan het doen, net als anders, en opeens moet je denken aan dat door raketten geraakte flatgebouw. Of die moeders met kinderen, allemaal op de vlucht. Dat de kerels achterblijven om te vechten. En wat nou als Poetin wél op die rode knop drukt?
’s Middags was ik even met mijn grote neef in Twente. Prachtig landschap. Prachtig weer. We gingen koffiedrinken bij de watermolen. Binnen was het vuur aan. De mensen waren erg vriendelijk. Mijn neef en ik kunnen wel uren met elkaar praten. Dat deden we dan ook. En af en toe kwam even Rusland voorbij. Die arme mensen. Weer zo’n steek in de maag. Ze zullen toch niet…
’s Avonds laat zat ik achter de vleugel. Een nieuwe song maken. Over hoop en dat het wel goedkomt. Ik moest denken aan de reünie van de zesde klas die we afgelopen zaterdag hadden. Dat was mooi. Wij waren een hechte klas, blijkt achteraf. Erwin, die de avond had georganiseerd, had zelfs geregeld dat we even in ‘de oude school’ konden kijken. Daar was veel veranderd. Moderner natuurlijk. En toch was het onze lagere school. We herinnerden ons van alles. Niemand was die avond bang voor nostalgie. Ik moest denken aan het nummer van Doe Maar. We zongen het destijds allemaal mee. ‘Voordat de bom valt’.
Dagblad van het Noorden, 5 maart 2022
WordPress website: Alderlane