‘Daniël Lohues wil geen aardappelmoeheid’

De zomer is aangebroken in het werk van Daniël Lohues. Na de winter en de lente ligt het derde deel van zijn solo-vierluik nu in de winkel. Allennig III representeert de zomer en is net als haar voorgangers Allennig en Allennig II een cd waarop verhalen worden verteld. “Een dagboekje”, aldus de Drentse singer-songwriter tegenover NU.nl.

Na jarenlang met diverse bands op het podium te hebben gestaan, stapt Daniël Lohues (1971) in 2006 alleen het podium op. De grootste bekendheid kwam met de band Skik, waarmee Lohues tien jaar lang optrad en diverse hits –bijna allemaal gezongen in het Drents- scoorde waaronder ‘Op Fietse’.

Allennig (Drents voor ‘alleen’) omvat intelligente luisterliedjes en intieme piano- en gitaarmuziek. “Precies zoals het klinkt wanneer ik thuis muziek zit te maken.”

Het zingen in de Drentse streektaal blijft, ondanks uitstapjes naar Nederlands en Engels, een van Lohues’ handelsmerken. Ook is het cultuurverschil tussen het noordoosten en westen van Nederland een terugkerend thema in het vierluik. “Dat blijft ook zo, er is nog zoveel te vertellen over Drenthe”, aldus de zanger uit Erica die er op zijn nieuwste cd fijntjes op wijst dat ten oosten van de IJssel ook nog een halve wereld ligt.

Hoe kunnen we de zomer herkennen in Allennig III?
“De cd begint met de stilte zoals die je op een zomerse ochtend op het platteland kan ervaren. ‘Woar is iederiene bleben’ zing ik, over het gevoel dat je helemaal alleen bent. Een heel zomers tafereel met warmte en leeuwerikjes. Naarmate de plaat vordert wordt alles steeds duisterder en voel je de nacht naderen. De nummers staan in een heel bewuste volgorde, het is het verloop van een dag”

In het voorlaatste nummer ‘Geleuf allen’ nog in de moane’ is er niets meer over van je geloof en rest slechts een vertrouwen in verliefdheid, de maan en zo vaak mogelijk blij zijn. Aan het einde van de dag neem je definitief afscheid van religie?
“Nogal ja. Op de vorige albums schreef ik er ook al over, toen twijfelde ik nog aan het geloof, maar nu heb ik echt afscheid genomen. Ik ben katholiek opgevoed en gewend om in ieder geval in íets te geloven.
Toen ik op een dag naar boven keek en de volle maan zag had ik hem: Van alles aan de hemel geloof ik alleen nog in de maan. Die is wel fraai hè? Maar eigenlijk geloof ik nog liever nergens meer in.”

Heb je tijdens het schrijven van de nummers de jaargetijden steeds in het achterhoofd?
“Eigenlijk helemaal niet, dat ontstaat gewoon. Afgelopen zomer ben ik wel bewust thuis in Drenthe gebleven om te schrijven. Ik heb rondgefietst, onder een boom gezeten en gekeken wat mensen in de zomer bezighoudt. Zo is Allennig III ontstaan.”

En die boom heeft er zelfs een ode op de cd aan overgehouden?
“‘Onder de boome’ gaat vooral over mijn jeugd. Veel van mijn muzikale helden hebben eens een mooi nummer geschreven over de kindertijd, ik wilde dat ook al lang eens doen. Dit nummer gaat over de fijne dingen die naar boven komen als je met mensen over ‘vroeger’ praat. En over hoe je daar soms even naar terug kunt verlangen. Tenminste, als je net als ik gezegend bent met een mooie jeugd.”

Wie zijn die muzikale helden en in hoeverre beïnvloeden ze jouw muziek?
“Die rij is lang. Veel klassiek componisten. Beethoven, Mozart, Bach. Momenteel zit ik in een flinke Mendelsohn-periode, prachtig mooi. Maar ook The Beatles, Robert Johnson, ach het zijn er zoveel. Muziek maken is een ambacht dat je van grootmeesters leert. Ik ben door veel muzikanten beïnvloed.

Hoe gaat de herfst eruit zien?
“Daar ben ik ook heel benieuwd naar. Ik zit nu midden in het schrijven en componeren. Ik realiseerde me gisteren plots dat het Drentse woord ‘harfst’ erg lijk op het Engelse ‘harvest’ wat oogst betekent. Misschien wordt Allennig IV wel oogsten, komt al het voorgaande samen op die plaat.”

‘Angst is moar veur eben, spiet is veur altied’, zing je op de vorige cd. Heeft dat te maken met zenuwen om na al die jaren in een band plots ‘allennig’ de bühne op te gaan?
“Helemaal. En ook met de kick die het geeft om het toch te doen en te overleven. Ik ben daardoor verslaafd geraakt aan het enge, blijf mezelf steeds nieuwe dingen opleggen. Ben voor zoveel bang joh, de eerste keer spelen met een band was eng, de tandarts ook. Maar angst is altijd maar voor even en spijt hebben van dingen die je niet hebt gedaan is vele malen erger. Er zijn dankzij dat nummer zelfs mensen getrouwd. Ik kreeg een e-mail van een man die de vrouw op wie hij een oogje had uiteindelijk toch maar heeft gevraagd, met knikkende knieën. Prachtig toch.”

Wat zijn je wensen voor de toekomst? Al nieuwe angstige momenten na Allennig IV in de planning?
“Ik heb een heleboel wensen en plannen. In ieder geval ga ik weer een band beginnen. Ook zal ik altijd wel blijven doen wat ik nu doe, verhalen vertellen en muziek laten horen zoals ik het thuis speel.”

Je hebt popmuziek gemaakt, blues, nu fraaie luisterliedjes. Ga je nog meer muzikale wegen bewandelen?
“Ik moet gewoon steeds iets anders doen, er moet een spanningsveld blijven in mijn werk. Als klein kind viel mij eens op dat het weiland achter ons huis er ieder jaar anders uitzag. Het ene jaar stonden er aardappelen, dan weer bieten, dan liepen er paarden of schapen. Dat bleek nodig te zijn voor de gezondheid van het land, anders treedt er zogenaamde aardappelmoeheid op. Het is een wijsheid die de mensen al eeuwen bezitten. Er moet soms een ander gewas op, anders gaat het niet goed. Dat is natuur. Ik heb dat muzikaal en maak daarom zoveel mogelijk muziek op zoveel mogelijk manieren. Ik wil geen aardappelmoeheid.”

Allennig III van Daniël Lohues telt twintig tracks. De gelijknamige voorstelling is nog tot eind mei te zien in de theaters. Binnenkort verschijnt ‘Oja, dat was mooi’ op single. In het voorjaar van 2010 volgt het vierde en laatste deel van de Allennig-serie en wederom een tournee door het hele land.

Nu.nl/ Wilma Haan

Facebook