Het was al even geleden dat ik een vuurtje maakte achter het huis. Het was er tijd voor. Er was bijna geen wind en de zon ging na een mooie dag zijn ondergang tegemoet. Aan de andere kant van de hemel was de maan al opgekomen. Die was vol. Wat gaat dat toch hard. Laatst was het nog maar een nagelmaantje. Zo noemde mijn moeder de maan als die op een afgeknipte nagel leek.
Het vuur brandde fijn. Goed hout. Mooi droog. Ik trok een dikke jas aan, zette mijn favoriete hoed op en ging bij het vuur zitten. Zo zat ik daar al vaak. Vooral de eerste paar jaar dat ik hier woonde. De rook, de geluiden en de maan brachten me terug naar toen. Ik realiseerde me opeens dat ik nergens langer gewoond heb dan hier.
Het werd langzaam donker. De vonken vlogen omhoog naar de sterren, toen ik er een paar nieuwe blokken hout oplegde. Ik gooide m’n hoofd in de nek en keek een poos naar de sterren. Sommige sterren, zonnen, zijn zo ver weg, dat ze soms al helemaal niet meer bestaan. Hun licht is wel nog steeds naar ons onderweg, zodat wij ze nog gewoon zien. Dat idee brengt veel dingen in perspectief.
Zo lang er mensen zijn, hebben ze naar de sterren gekeken. Hebben ze verhalen gemaakt over wat die sterren nou precies zijn. Er is een stam in Afrika die gelooft dat de goden ’s avonds een doek over de hemel trekken en dat er door de gaatjes in dat grote doek licht schijnt. Dat zijn dan de sterren. Zo gauw mensen vuur konden beheersen, vuurtjes konden maken, zijn ze eromheen gaan zitten om verhalen aan elkaar te vertellen. Wat voor verhalen zijn dat geweest?
Tegenwoordig zie je in een donkere, heldere nacht vaak wat satellieten voorbijkomen. Elon Musk heeft er zelfs met zijn satellieten voor gezorgd dat de mensen in Oekraïne weer internet hadden. Communicatie is van het grootste belang daar. Of was dat fake news? Je weet het niet. Zou wel mooi zijn. Geniaal zelfs. Als we als mensheid zulke dingen kunnen, waarom dan nog steeds zo ouderwets oorlog voeren? Als de twee partijen nou eens gewoon op een mooie heldere avond bij iemand achter het huis zouden gaan zitten bij een mooi vuurtje. Fijne sterrenhemel erbij. Beetje de boel in perspectief zien. Je zou toch zeggen dat je er dan zo uit bent met elkaar?
Dagblad van het Noorden, 19 maart 2022