WordPress website: Alderlane
Had afgesproken met een vriend van eerder. Ja, hij is nog steeds een vriend, alleen zien we elkaar niet zo vaak meer. Wat prima is verder, geloof ik. We hadden afgesproken bij dat bankje langs dat afgelegen kanaal waar we vele zomers geleden vaak hadden zitten vissen. Ik was er eerder dan hij. Dat was toen al zo. Maakt niks uit. Dus ik zat in mijn eentje al een beetje terug te denken aan die tijd dat we zo’n mooie vriendenclub hadden. Vreselijk gelachen altijd. Ik ging nog even na bij mezelf of dat echt zo was. Ik heb nogal de neiging om alleen leuke dingen te onthouden. Maar het was echt zo. We hebben destijds ontzetten maffe dingen gedaan waar we zelf bijzonder hard en lang om konden lachen.
Na een kwartiertje kwam hij aanrijden. Hij kwam naast me zitten. Dat vind ik mooi aan praten op een bankje. Je kijkt elkaar niet voortdurend aan zoals je dat aan een tafel wel doet. Op de fiets met iemand praten is daarom ook mooi, vind ik. Of in de auto. Of aan een bar aan de andere kant van de wereld. Maar nu was ik aan deze kant van de wereld met een vriend van eerder.
Hij was de coronatijd goed doorgekomen. Hij had het wel gehad, maar niet veel van gemerkt. De rust en niet elk weekend naar een verjaardag moeten, had hij heerlijk gevonden. Z’n vrouw had wel meer last gehad. Van corona zelf, maar ook de lockdowns had ze totaal niet getrokken. Ik vroeg hoe het met haar was. Hij gaf kort antwoord en zei toen lachend dat hij het helemaal niet over haar wilde hebben. Hij wilde weten of ik de anderen nog weleens sprak. En of ik nog wist hoe we toen dat vuur maakten in Duitsland en daaromheen bleven pitten. De verhalen buitelden over elkaar. O ja, die keer dat we naar dat concert gingen. Dat we van die goeie hasj hadden. Och man.
De zon begon te zakken en we hadden het inmiddels over later. Dat deden we eerder ook. Over hoe het later zou zijn. Toch mooi
bijna drie uur zitten praten. We spraken af om niks af te spreken. Dat de volgende keer vanzelf weer kwam. Dat was tot nou toe altijd zo geweest. ,,Spreken mekaar.’’
We reden elk een kant op. Niet meer op rammelige fietsen en met een sjekkie in de hand. Wel met hetzelfde goeie gevoel en zin in later.
Dagblad van het Noorden, 14 mei 2022
WordPress website: Alderlane