WordPress website: Alderlane
Op de lagere school hadden wij een meester die op vrijdagmiddag voorlas uit een mooi boek. We moesten dan ouderwets met de armen over elkaar, in alle stilte naar hem luisteren. Dat was geen probleem. Hij kon prachtig voorlezen. Ik weet nog goed dat hij op zo’n vrijdagmiddag aan een nieuw boek begon. Het was De reis om de wereld in tachtig dagen van Jules Verne. Er ging een wereld voor me open. Ik hoorde elk woord duidelijk, maar kon tegelijkertijd wegdromen. Ik keek naar buiten en zag grote wolken voorbij waaien. In gedachten ging ik op zo’n wolk zitten om mee te drijven naar onbekende oorden. Die meester heeft me iets meegegeven waar ik tot op de dag van vandaag iets aan heb. Dromen over ergens anders zijn. Of nog mooier: ergens naartoe gaan.
Zo wil ik graag nog eens naar Japan. Dat lijkt me heel erg mooi. Ergens zijn waar je niks van snapt. Waar je de straatnaamborden niet kunt lezen. Waar je niks van de taal kunt verstaan. Iedereen schijnt, zelfs in de grootste steden, enorm beleefd te zijn. Men maakt buigingen als men dankjewel zegt. Stemverheffen komt daar bijna niet voor. De keuken is zeer verfijnd en zuiver, net als de traditionele muziek. Het opmerkelijk beschaafde gedrag staat lijnrecht tegenover de verhalen over hoe de Japanners zich hebben gedragen in WO II. Dat is wel apart. Dat is met de Duitsers ook wel zo. Ook zo’n beleefde cultuur. Maar o wee als het oorlog wordt.
Oorlog is ook de reden waarom ik nu nog even niet naar Japan ga. Dan vlieg je over Rusland. Dat zie ik even niet zitten momenteel. Of gaan ze er met een boog omheen? Ja, misschien wel. Maar dan ga ik er liever op een andere manier met een boog omheen.
Met de boot naar New York. Dan met de auto naar Seattle. Vanaf daar naar Hawaii. Die moet ik nog afvinken, net als Alaska. Voor de rest ben ik in alle staten van Amerika geweest. Maar goed, Hawaii dus. Vanaf daar zou ik dan naar bijvoorbeeld de Cookeilanden gaan. En dan naar Nieuw-Zeeland. Vervolgens naar Australië en vanaf daar oversteken naar Papoea-Nieuw-Guinea. Dan een stuk of wat eilanden van Indonesië bezoeken. Via Thailand en China zou ik dan uitkomen in Japan. Tegen die tijd is het misschien wel weer rustig in Rusland en kan ik zo terugvliegen.
Eén keer helemaal de wereld − en weer een cirkel − rond. Ooit misschien. Eerst even boodschappen doen in Klazienaveen.
Dagblad van het Noorden, 28 mei 2022
WordPress website: Alderlane