WordPress website: Alderlane
Voetbal: ik ben er niet mee opgevoed. Geen jeugdsentiment van op zondagavond met bord op schoot voor de tv. Op de lagere school voetbalde ik nooit mee. Het plotselinge geschreeuw en gescheld van anders altijd vriendelijke klasgenootjes maakte me angstig. Bovendien, ik moest voorzichtig zijn met mijn handen. Ik was destijds immers organist van kinderkoor ‘de kleine klokjes’. Kun je niet aankomen met, “nee, kan niet spelen, heb een keiharde punter tegen de vingers gehad”. Nooit veel meegekregen van dat hele voetballen dus. Natuurlijk heus wel als Oranje speelt. Dan kijk ik de laatste jaren wel. Vorig WK zat ik met Rob de Nijs te kijken in een Amerikaanse opnamestudio. Zo ver weg ben je samen opeens erg voor Nederland. Vanaf toen ben ik het misschien wel echt spannend gaan vinden. Ik weet de spelregels een beetje inmiddels. En ik krijg ook wel veel uitgelegd van jongens uit Erica die dusdanig fanatiek zijn met voetballen, dat ze laatst helemaal naar Brazilië waren gegaan. Ze kwamen er nog mee op de tv. Misschien heeft u ze wel gezien. Ze hadden onze koningin zelfs nog zover gekregen om de Ericase vlag omhoog te houden. Laatst hebben we met z’n allen in het dorp Nederland – Mexico gekeken. Wat een totale gekte. Tribale toestanden. Prachtig. Thuis in m’n eentje naar voetbal kijken had ik nog nooit gedaan. Maar voor alles is een eerste keer. Dus daar zat ik laatst. Duitsland – Algerije. Ik vond het goed spannend worden. Toen Duitsland een doelpunt haalde riep ik keihard JAAAAA! Ik typte ook JAAAAA! in het WhatsApp groepje met die Ericase vrienden. Ik ging ervan uit dat zij het ook mooi vonden dat Duitsland er een in had. Maar ze bleken tegen Duitsland. Duitsland moet er uit, was hun redenering. Ik dacht juist altijd dat we als Nederland graag van Duitsland wilden winnen. Dan moeten ze er nu niet uitvliegen, was mijn redenatie. Maar nee, zo werkt het niet, werd mij verteld. Ik heb ook genoten van België – USA. Ik was voor Amerika. Genoot van hun inspirerende begeestering. Tot op het laatst zeker weten dat je kunt winnen. Formidabel. Maar voor Amerika zijn, is ook niet de bedoeling, bleek. Dus voor wie ik -naast Oranje natuurlijk- moet zijn, moet ik nog even leren. Voor de rest begin ik de voetbalgekte in ieder geval iets beter te begrijpen.
(Dagblad van het Noorden, 5 juli)
WordPress website: Alderlane