WordPress website: Alderlane
Twee beste vrienden. Samen in een rustig cafeetje. Hebben elkaar een poos niet gezien. Druk. Gezin. Werk. Drie vakanties in het jaar. Weekendjes weg met andere vrienden. Driemaal druk. Maar nu dan eindelijk weer eens afgesproken. Ze kennen elkaar al vanaf de middelbare school. Hechte vriendschap. Later ook in Groningen. Altijd samen op pad. Ze gaan bierdrinken nu. Vroeger dronken ze pils. Nu drinken ze liever bier van moderne lokale brouwerijen die kleinschalige, bijzondere biertjes maken. Ze praten overal over alsof ze tijd te kort hebben. Windmolens. Ze zijn het helemaal met elkaar eens. Niet mooi voor het landschap. Maar ze moeten toch ergens staan. Ze praten een poosje over hun vrouwen. Nee, dat gaat allemaal ook mooi voor de wind. Ja, niet altijd natuurlijk. Maar ze komen er wel altijd sterker uit. Al was het laatst wel kantje boord geweest bij een van hen. Hij was een klasgenote van vroeger tegengekomen. Ja, die blonde. Uit de hand gelopen. Maar twee gezinnen kapot maken was net op tijd voorkomen. Nieuw bier. Nieuw onderwerp. Zo komen de twee oude kameraden te praten over vrienden van toen. Als laatste van dat rijtje, die ene naam. Verongelukt met de auto. Lang geleden inmiddels. Dingen zijn tegenwoordig maar zo vijfentwintig jaar geleden, mompelt de melancholiekste van de twee. Ze voelen hun vriendschap opeens heel diep. Dat zeggen ze niet hardop. Ze komen alletwee uit een cultuurtje: als iets te emotioneel wordt, dan begin je snel ergens anders over. Dus. Het nieuws. Islam. Jihad. Palestijnse kwestie. Hebben ze het eigenlijk nog nooit over gehad samen. De laatste jaren los van elkaar een mening over gevormd. ,,Ja, maar de kruistochten dan”, zegt de een al snel. ,,Ja maar die waren een korte periode, lang geleden, gericht op een bepaald gebied. De jihad is vanaf Mohammeds tijd, tot aan nu, wereldwijd”, zegt de ander. ,,Maar in de Bijbel gebeuren ook de vreselijkste dingen en Israël doet aan terreur.” Het gesprek wordt fel. ,,Als Israël echt Palestina wilde vernietigen, dan was dat al lang gebeurd.” Blikken en stemmen verharden. Lijnrecht tegenover elkaar. Voor het eerst in hun leven. Het gesprek valt stil. Ze kijken even naar buiten. Daar waait een gure januaristorm. Het is opeens kil. Killer.
(Dagblad van het Noorden, 17 januari 2015)
WordPress website: Alderlane