Of ik zondagochtend om halfelf in Amsterdam kon zijn voor een meeting. Zelf zou ik op de een of andere manier nooit Randstedelingen vragen om zondagsmorgens om halfelf in Erica te zijn. Maar goed. Ik jaag daar heen over een rustige snelweg, parkeer mij de auto in een zo goed als lege parkeergarage en wandel de stad in. Op de afgesproken plek volgt een ontvangst met veel slowmotion gezoen op wangen en nog wat grootstedelijke welkomstrituelen. Of ik nu helemaal uit ‘dat Erica’ ben komen rijden, vraagt iemand. ,,Waarom woon je helemaal daar”, vraagt een ander. ,,Het is andersom, jullie wonen helemaal hier”, antwoord ik. We lachen wat en doen waar we voor gekomen waren. Goeie bijeenkomst. Na de afspraak loop ik terug naar de auto. Hoef de stad niet zo nodig meer in. Zin om thuis te zijn. Ik loop de inmiddels volle parkeergarage in, kom bij de auto en zie direct dat ik niet weg kan. Aan de linker én aan de rechterkant staan twee auto’s zó dicht op die van mij; de deuren kunnen niet eens open. Strak er tegenaan. Hebben mensen nou echt hun auto zo dicht tegen die van mij gezet? Ja dus. Onvoorstelbaar. Andere mensen zien me radeloos kijken. ,,Kejje d’r niet in?”, vraagt een Mokumse geinponum. Ik zeg niks. Zo sta ik daar zeker twintig minuten te prakkezeren. Opeens komt er een vijftiger met geblondeerde gelhaartjes, gekleed in grote kinderkleren aanlopen. Hij blijkt de eigenaar van de wagen aan de linkerkant. ,,Kejje d’r niet uit?”, vraagt hij met hetzelfde irritante accent als de vorige grappenmaker. ,,Ik kan er niet eens in”, zeg ik zachtjes. Hij roept dat hij alleen maar even snel een ‘boudschappie ging haluh’, stapt in zijn auto en scheurt weg. Echt serieus. Geen sorry, niks. Hoofdschuddend rij ik de onze hoofdstad uit. Bij Zwolle is het wel weer goed. Als ik mijn pad op rij, fluit ik mee met Mozart. Als ik uitstap zeg ik moi tegen de fazant in de boom voor mijn huis. Ik snuif de winterlucht op, loop naar binnen en steek de kachel aan. Ik ga aan de piano zitten en maak een lied met ongeveer de strekking: ‘het leven is pas fijn, als je bent waar je wilt zijn’.
(Dagblad van het Noorden, 24 januari 2015)