WordPress website: Alderlane
Er schijnen geweldig veel planeten te zijn waar leven mogelijk zou kunnen zijn. Of mogelijk leven zou kunnen zijn zelfs. Maar laatst hebben ze er dus echt een gevonden. Het schijnt er heerlijk te zijn. Je vliegt er jammer genoeg niet zo maar even naar toe. En mochten daar lui zitten die al zo ver zijn dat ze ruimtevaart hebben: ze vliegen dus ook niet zomaar even onze kant op. Of ze moeten al iets uitgevonden hebben dat je een binnendoortje kunt nemen door de tijd. Dat je zo sneller ergens bent in de ruimte. Zou kunnen. Misschien zijn ze nog wel veel verder in hun ontwikkeling. Dat ze niet eens meer zo nodig met ruimteschepen het heelal willen ontdekken zoals wij, maar dat ze er achter gekomen zijn dat het om hele andere dingen gaat in het leven. Kan. Kan ook andersom. Dat het leven op die planeet nog maar in het beginstadium is. Dat er nog maar net bacteriën zijn of zo. En dat het helemaal niet gezegd is dat daar ooit leven uit zal ontstaan, zoals wij leven kennen. Evolutie is apart. Er hoeft maar dít te gebeuren en alles loopt heel anders. Krijg je wél prachtige dingen van. Leven wat zich het best aanpast aan de omstandigheden zal in steeds verbeterende vorm blijven leven. Zo zijn wij uiteindelijk toch ook ontstaan? Onvoorstelbaar eigenlijk dat wij ooit een soort zeediertjes zijn geweest. En nu zijn we dan dus mensen. En mensen willen steeds verder. Overleven als soort. Ik las laatst dat er plannen zijn om een grote groep zeer zorgvuldig geselecteerde mensen in een enorm ruimtevaartuig te zetten, op een eeuwenlange reis naar een nieuwe aarde. Die mensen moeten behalve sterk, gezond en uiterst slim ook nog eens bijzonder vredelievend zijn. Mensen die ruzie-achtig in elkaar steken, mogen niet mee. Men wil zo een soort perfecte mensenwereld scheppen op een nieuwe planeet. Onze aarde is dan uiteindelijk een soort kraamkamer van de mens geweest. Als die uitverkorenen vertrekken, zien ze in hun achteruitkijkspiegel een verschroeide aarde waarop schreeuwende ruziemakers om het laatste schone water vechten. Ze zullen hun hoofden schudden en vol goeie moed beginnen aan ‘De Mensheid deel 2′. Zou dat echt ooit gebeuren? Of kunnen we met alle mensen van goeie wil zoiets nog voorkomen?
(Dagblad van het Noorden, 1 augustus 2015)
WordPress website: Alderlane