Een houten huis op een heuvel. Zodat je ver kunt kijken. Overal is het groen. Een paar heuvels verderop begint het bos. Naast het huis loopt een riviertje. Het heldere, ijskoude water komt van de besneeuwde bergtoppen die je heel in de verte ziet liggen. Het is er altijd rustig en stil. ’s Nachts is het donker. Overdag is het licht. Vier duidelijke seizoenen. Mooie warme zomers met koele nachten. Af en toe een bui. Dat is goed voor de moestuin. Zelf groenten verbouwen. Aardappels. Boontjes natuurlijk. Wortels en uien. Rode bieten. Mais. Tomaten. Aan het eind van de zomer komt de kelder vol potjes ingeweckte dingen uit de tuin. En dan een mooie herfst met veel zon en fijne, gekleurde bladeren. Met een kruisboog het bos in om te jagen. Zelf het wild schoonmaken en invriezen. En sowieso één maal in de twee weken naar een grote winkel in de grote plaats twee uur verderop. Boodschappen doen. Maar proberen zo veel mogelijk zelf te kweken, te jagen en te conserveren dus. Een grote vrieskist ja. Dus er is ook stroom. En internet. Want de winter komt ook. Dikke winter. Veel sneeuw. Af en toe dagenlang ingesneeuwd zijn. Helemaal niet erg. Gezellig wel eigenlijk. Piano spelen. Liedjes maken. Lezen. Soep koken. Rendierbouillon is lang niet verkeerd. En als het niet meer sneeuwt en de lucht strak blauw is, even het pad sneeuwvrij maken met de sneeuwschuiver voor de pick-up truck. Dan even in de dikke jas op de veranda zitten. Kijken naar de bergen aan de verste horizon. Denken aan waar alles om draait. Wachten op de lente. Die laat op zich wachten. Maar zo opeens begin mei begint alles te smelten. De sneeuw op het dak drupt steeds harder. IJsschotsen op het riviertje. Vogeltjes. Als alle sneeuw gesmolten is en de grond weer zacht geworden is gauw naar de stad om zaai- en pootgoed te halen. Het belooft weer een mooie zomer te worden. Een houten huis op een heuvel. Dat je ver kunt kijken. Overal is het groen. Wat zou dat mooi zijn. Afgezonderd leven in de vrije natuur. Mét de voordelen van de technologie
van vandaag. Geen mens in de weg zitten. En andersom. Maar hoe mooi het ook klinkt en lijkt, ik zou het denk ik allemaal wel vreselijk missen hier.
(Dagblad van het Noorden, 5 september 2015)