‘Opa is in de schuure, gao mar gauw hen”, zei oma. Ze had niet opgekeken uit haar boek. Ik ging naar de schuur. Opa sleep z’n snoeimes. Ik vertelde hem dat ik een boggel in het rad had doordat er een losse spaak in zat. Hij zei dat ik niet tegen stoepranden op moest rijden en begon meteen te vertellen van die keer dat hij op de fiets naar de winkel was gegaan in Emlichheim. Hij was daar de winkel weer uitgekomen en kwam er achter dat zijn fiets gestolen was. Hij had staan roepen: ‘mien fietse is steuln, mien fietse is weg.’ Een Duitser had gezegd: ‘ah, Ihr Fahrrad?’ Waarop opa had geantwoord: ‘Nee man, niet mien veurrad, mien hiele fietse!’ Ik moest wederom lachen. Ik had dat verhaaltje al ik weet niet hoe vaak gehoord, maar het bleef grappig hoe hij dat vertelde. Opa zette mijn fiets op de kop en zocht naar de geknapte spaak. Hij schreef mij wat op een papiertje, deed me een paar centen mee en zei dat ik maar even naar Smid Berndt moest gaan voor een nieuwe spaak. En of ik ook even daar wilde vragen om een doosje bougievonkies. Ik liep onder de grote eikenbomen van de Kerkweg door naar de smid. Ik vroeg daar dit keer niet om bougievonkies. Daar was ik de vorige keer al ingetrapt. Met een glimmende spaak in de hand liep ik terug. Juffrouw Van der Kolk, die halverwege de smid en mijn grootouders woonde, was bezig in de tuin. Ze zwaaide en riep dat ik mooi op het orgel gespeeld had zondag. Ik wist niet wat ik moest zeggen en liep met een gloeiend hoofd snel verder. Toen ik weer bij opa aankwam, had hij mijn halve fiets al uit elkaar liggen. Ik vroeg hem of dat verhaaltje van zijn Fahrrad in Emlichheim echt gebeurd was en of hij eigenlijk wel graag in Duitsland mocht komen. Dit omdat hij ook wel vaak een keer vertelde over de oorlog en dat de Duitsers zo slecht waren. „De Duitsers waren niet slecht. De nazi’s waren slecht. Maar dat was toen en nu is nu”, sprak hij plechtig. Opa begon te sleutelen en zei verder even niks. Binnen een uur reed ik zonder boggel in het rad weer naar huis.
(Dagblad van het Noorden, 19 september 2015)