Het is koud. Ik fiets naar de horizon. Er fietst hier verder niemand nu. Dat is ’s zomers wel anders. Alhoewel… Voor hoe mooi het hier is, zou het hier ’s zomers veel drukker kunnen zijn. Misschien komt dat nog in de toekomst. Dat nog meer toeristen deze hoek weten te vinden. Moet het wel mooi blijven. Een mooi landschap vol fabrieken en windmolens, daar komen ze niet voor. Nu staan ze er nog niet, dus ik geniet er nog maar even van. Als er ooit wel rijen windmolens komen, zul je mij er denk ik niet over horen trouwens. Zou het vreselijk vinden. Daar niet van. Maar ik vind wel meer vreselijk wat anderen juist geweldig vinden. Al die stroom is blijkbaar nodig voor de wereld die wij willen. We beslissen met elkaar hoe we het willen hebben. Democratie. Meeste stemmen gelden. Vooruitgang betekent nou eenmaal niet voor iedereen hetzelfde. En bovendien zijn er wel ergere dingen. IS en zo. Alhoewel… Je zult maar een rij windmolens in de achtertuin krijgen. Dan ben je er ook wel goed flauw van, denk ik. Maar goed. Even de neus snuiten. Ook wel een keer weer lekker, zo fietsen door de kou. Dat de randjes van de oren zo bijna zeer doen. En puntje van de neus een beetje ongevoelig. Net als eerder.
Gelukkig heb ik dikke handschoenen. En goeie sokken. Geluk begint bij warme voeten. En dit zijn fijne sokken. Alhoewel… Ik had eerder betere sokken. Toen had ik nog twee oma’s. Die konden zo goed breien dat ik nog niet zo lang geleden een laatste paar oma-sokken heb weggegooid omdat ik er toen pas helemaal door was. Beide oma’s zijn er al jaren niet meer. Ik ga straks als ik thuis ben lekker bij de kachel zitten met een dik boek. Dat deed m’n ene oma ook altijd. Zat ze fijn bij de gaskachel, die zo mooi van langzaam naar snel begon te tikken als de vlam aansloeg. En oma maar lezen. En dan had ze het huis al aan kant. Wanneer maakte ze eigenlijk al die sokken voor al die kinderen en kleinkinderen? Misschien moet ik zelf maar leren breien. Eerst maar eens terug naar huis fietsen. Het is goed koud. Ik hoop dat we nog een beste winter krijgen. Alhoewel…
(Dagblad van het Noorden, 23 januari 2016)