WordPress website: Alderlane
Er was destijds een VVV-kantoor in Emmen. Denk dat ik zestien was. Ik had dikke verkering met het mooiste meisje van het dorp. Die hield heel veel van muziek. Net als ik. Ze was groot fan van Prince. Ik speelde net gitaar en begon Prince ook steeds mooier te vinden.
Op een dag fietsten zij en ik samen naar Emmen. Ze was door het dolle heen. Prince zou komen optreden in Nederland. We moesten kaarten zien te regelen. Die zaterdag zou de voorverkoop beginnen. We moesten de eersten zijn. We moesten vrijdagnacht al voor de deur van de VVV gaan liggen.
Daar zaten we dan. We hadden niet geslapen en waren om een uur of twee ’s nachts naar Emmen gefietst. Ik had warme chocolademelk in een thermoskan meegenomen. Zij een slaapzak.
Er zaten meer mensen voor het VVV-Kantoor. Allemaal Prince-fans. Iedereen verheugde zich enorm. Het was spannend. Zouden er genoeg kaarten zijn? We rookten goedkope sigaretten en gaapten wolkjes damp in de koude nacht.
Het lukte. Vijf kaarten! De vader van de vriendin zou ook mee. Hij speelde ook gitaar en vond zoiets ook wel te gek. Haar zusjes, ook grote Prince-fans, gingen ook mee.
Ik had nog nooit een groot popconcert meegemaakt.
Dat ging nu gebeuren. Het begon. Het Utrechtse stadion vulde zich met een lawine van overstuurd elektrische gitaar. Keihard! Achter in het stadion hingen ook enorme boxen. Ik wist niet wat me gebeurde. De tranen stroomden mij over de wangen. Ik schaamde mij er niet eens voor. De show was begonnen en stopte niet meer. Achter elkaar door. Al die nummers. Soms in een medley een paar oude songs. Alles aan elkaar gemaakt met geniale loopjes. En echt spelen. Niet zoals Michael Jackson en Madonna alleen te gek zingen en dansen. Nee, óók enorme solo’s op de gitaar, pianospelen, én dansen, én een heel stadion dirigeren. En allemaal zijn eigen muziek. Ongelofelijk. Prince-fan voor het leven.
Wat ik daar gezien en gehoord heb vergeet ik nooit meer. Ik kwam buiten mezelf.
Op de terugweg zal ik wel niet veel gezegd hebben. Ik weet wel dat ik voelde dat mijn leven veranderd was. Ik had een teken gehad. Ik wist voorgoed dat wat iedereen om mij heen mij afraadde, mijn belangrijkste pad moest zijn. De Muziek.
(Dagblad van het Noorden, 23 april 2016)
WordPress website: Alderlane