De grote vakanties uit mijn jeugd, ze lijken zo ver weg, maar voelen zo dichtbij. We gingen bijna elke dag naar het zwembad. Ik kon best lang onder water. Dat vond ik mooi. Dat dan opeens het gegil van anderen verstomde en plaats maakte voor onderwatergeluiden. Als ik boven water kwam en er vanaf de kant door grote jongens op me gescholden werd, dook ik snel weer onder en hoorde ik er lekker niks van.
Als we niet in het zwembad te vinden waren, speelden we ergens rond het huis. Bij heel warm weer mochten we met de tuinslang. Dan speelde ik dat ik brandweer was. De riebesbossen waren dan het vuur. Het was dan belangrijk dat het vuur uit ging want anders zou het hele dorp afbranden. Er was een keer een kameraadje te spelen. Wilde ik ook gaan brandweertje spelen. Maar hij zei dat die bossen helemaal niet echt in brand stonden. Ik gaf hem gelijk, maar vroeg nog wel even of hij zin had om net te doen alsof het wel echt was.
Even iets inbeelden kan mooi, maar ook nuttig zijn. Zo denk ik vandaag met opzet elke keer weer even terug aan eerder. Niet uit sentiment. Niet uit nostalgie. Nee, gewoon omdat de wereld van nu even te vreselijk is. Ik kijk niet weg. Zeker niet. Maar om het hoofd terug in balans te brengen na weer zo’n weerzinwekkende aanslag, loods ik behendig mijn gedachten terug naar de grote vakanties van eerder. Dat we tussen de middag onder de kastanjeboom pannenkoeken aten. Met bessenjam. Melk in een mok. Kippen om ons heen. Plannen voor een nieuwe ondergrondse hut. Strakblauwe lucht.
En maar lachen van plezier. Een periode waarin we soms weken achter elkaar alleen maar een zwembroek droegen. Alles was goed. Je viel wel eens uit een boom. Je had korsten op je knie. Verder niks. En ’s avonds, gedoucht, met een gloeiende huid van de zon en de haren gekamd, onder een lakentje in de warme slaapkamer. Mooi dromen over engeltjes. Geen idee nog van hoeveel kwaad er in de wereld is. Een tijd waarin er maar één deprimerende gedachte was: dat de grote vakantie ook weer voorbij zou gaan.
(Dagblad van het Noorden, 16 juli 2016)