WordPress website: Alderlane
Heel lang geleden, in een land ergens ver achter de bergen, woonde er een koning in z’n eentje in een mooi paleis. Zijn onderdanen waren dol op hem, want hij was heel aardig en voerde geen oorlogen. Hij gaf vaak grote feesten in het paleis en dan danste hij de hele avond met de mooiste vrijgezelle dames. Aan lange tafels dronk en at men de fijnste gerechten en de mooiste wijnen die te vinden waren in het koninkrijk. Elke week gaf hij zo’n feest. En elke week mochten er mensen komen uit het hele land. Het maakte niet of je woonde in een hutje van takken en leem of in een statig pand. Iedereen kwam in zijn leven een keer aan de beurt om een avond feest te vieren met de koning. De koning was vrienden met iedereen. Hij vond alles goed. Hij kon alles hebben. Een ding: je moest alleen nooit beginnen over zijn hond. Iedereen wist dat. De koning had ooit een lieve hond. En die was doodgegaan. De koning had de hond namelijk zo vaak en zo hard geaaid dat er een kale plek op de kop van het arme beestje gekomen was. Die plek was gaan ontsteken en etteren en daar was de hond vervolgens aan overleden.
De koning was toen een jaar van slag. Maar hij besloot daarna dat het leven te kort was om verdrietig te zijn. Hij nam zich voor om alleen nog maar te lachen en te feesten. Hij liet wettelijk vastleggen dat er nooit meer over honden gepraat mocht worden. De mensen in het koninkrijk wisten het maar al te goed. Er was namelijk ooit eens een dame geweest die de koning op een van zijn feesten gewoon heel lief en goed bedoeld gevraagd had naar zijn hond. Die vrouw is toen afgevoerd naar de keuken van het paleis en verwerkt tot kattenvoer. Want daar was gebrek aan in het land. De koning had namelijk de mensen verboden om een hond te hebben. Alle honden waren opgeruimd en vervangen door katten. De mensen vonden het eerst niet leuk, maar ja, de koning was weer vrolijk, ze mochten komen feesten, en katten waren ook wel mooi eigenlijk. Gewoon nooit over honden beginnen, en iedereen leefde nog lang en gelukkig.
Dagblad van het Noorden, 28 april 2018
WordPress website: Alderlane