WordPress website: Alderlane
Het is niet zo dat ik er al weken naar uitkijk. Toch dacht ik vanmorgen al op tijd: even naar Emmen om een paar nieuwe haringen te halen. Ik reed langs uitbundig bloeiende slootkanten. Zag al een veld aardappelen in bloei staan.
Even verderop zag ik de wind over een nog groen graanveld aaien. De suikerbieten komen ook mooi op. Bij een paar huizen zag ik de Nederlandse vlag wapperen met een schooltas als wimpel. Jonge mensen zijn geslaagd en gaan beginnen aan een nieuw leven. De gewassen zijn goed opgekomen en kunnen de hele zomer gaan groeien en rijpen.
Dit is een mooie periode van het jaar. Bij de buren is een veulentje geboren. En bij mijn ouders zijn wat kuikentjes uit een ei gekropen. Hoopvolle dingen.
Hoe zal de wereld eruit zien als die kuikens zelf eieren gaan leggen, als het graan eraf gaat, als de bieten en de aardappels gerooid worden en de geslaagden hun eerste baan hebben of een vervolgstudie zijn begonnen? Zullen we dan inmiddels weten of het echt goed gaat komen tussen Noord-Korea en de rest van de wereld?
Ik vond het er persoonlijk wel hoopvol uitzien, die beelden van Trump en Kim Jong-un.
Ze konden wel goed met elkaar opschieten, dunkt mij.
En natuurlijk begint Trump niet meteen uitgebreid over mensenrechten. Hij wil eerst even mooi contact opbouwen misschien. Het is wel een doorbraak toch?
Tot nu toe heeft niks geleid tot een oplossing van dit laatste stuk Koude Oorlog. Een beetje opwarmen, zoals nu gebeurt, lijkt me iets om verwachtingsvol over te zijn. Een poosje terug was er nog gescheld over en weer. Wat heel makkelijk had kunnen leiden tot kernwapens gooien over en weer. Dan zijn de beelden die we nu zagen toch al een hele verbetering.
Maar veel mensen zijn er negatief over. Ik hoop dat ze dat niet alleen maar zijn omdat ze Trump haten. Maar dat zal wel niet. Ik vind ook van alles van Trump. Maar die Kim Jong-un, het is toch sprekend zo’n sierkat-aaiende schurk uit een spannende James Bond-film, moet misschien wel benaderd worden op de Trump-manier.
Ik denk dat het goed komt. Misschien ben ik wel te positief door het gulle groeien en bloeien wat ik zie, onderweg naar de visman. Zou kunnen.
Hij ziet me aankomen, hij staat net de visjes schoon te maken en ik mag er al een proeven.
Ik neem er een paar extra mee voor mijn ouders. Als ik daar ben hoor ik dat er net weer een oom is overleden.
We eten een nieuwe haring. En binnenkort zijn er weer nieuwe aardappels.
Onderweg naar huis galmt er kalmpjes door mijn hoofd: ‘Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw’.
Dagblad van het Noorden, 16 juni 2018
WordPress website: Alderlane