Op Twitter hadden ze het erover. Wat zou je tegen je 16-jarige-zelf zeggen als je die tegenkwam? Leuk om over na te denken.
Ik zou sowieso zeggen: „Moi 16-jarige-zelf, luister … Wat volwassenen ook zeggen, die gitaar moet je niet meer loslaten. En het betekent heus niet het eind van de wereld is als de vriendin het uitmaakt. En dat ze zei dat jullie niet meer op dezelfde golflengte zaten, dat was meer een maniertje om het uit te maken. En je krijgt heus wel een keer een vriendin weer.
En tot die tijd: als je niet met iemand naar bed gaat, loop je heus niet zomaar aids op. En reflecterende fietsbanden lijken eerst inderdaad helemaal niet cool, maar later zie je het niet eens meer. En misschien moet je toch proberen om de verhalen van opa op te nemen met een kleine cassetterecorder. En ook wat dingen vragen aan oma misschien. En die antwoorden ook opnemen. Ja, andere oma ook.
En probeer je niet zo druk te maken over school. Die leraren die je nu vertellen dat het nooit wat met je zal worden slaan je later op de schouder en zeggen dat ze het altijd al gezegd hebben.
En die zogenaamde vrienden die je uitlachen: opzouten. Geen energie meer insteken. Ze zullen nooit wat voor je terugdoen. Sterker nog: ze zullen je later tegenwerken en kwaad over je spreken. Afgunst natuurlijk. Maar dat kun jij nu op je 16de nog niet zien of weten.
Dus verdiep je nog verder in de muziek. Verdiep je nog verder in de goede keuken. En begin toch ook vooral binnenkort al met Mozart. Niet zoals ik pas op je 24ste Mozart grijsdraaien. Nee, gewoon nu al mee beginnen. Laatste deel van de 41ste. Gewoon aan beginnen.”
En wat zeg je nog meer tegen je 16-jarige-zelf?
Dat hij op reis moet gaan? Dat hij onder de mensen moet blijven?
Dat hij minder moet gaan vissen en meer moet vogelen? Dat hij alles goed moet onthouden en nergens spijt van moet zien te krijgen?
Ach, zit allemaal wel goed. Je kunt iemand van 16 ook snel te veel tips geven. Te veel advies.
Als ik op mijn 16de echt iemand tegen was gekomen die gezegd had dat hij mij was maar dan van jaren later, dan had ik toch niks van hem aangenomen. Ook al had ik hem geloofd. Want dat is nou juist zo mooi van 16 zijn. Dat je voor het eerst een zweem van de vrijheid ruikt waar je later de neus zelfs weleens vol van kunt hebben. Ja, ik ben er wel uit nu, denk ik.
Als ik mijn 16-jarige-zelf nu zou tegenkomen zou ik zeggen dat het oké is allemaal. Ga zo door.
Ja misschien zou hij zijn moeder eens een kusje op de wang kunnen geven voor de zalige erwtensoep op zaterdag.
En later als hij groot is misschien toch iets minder op Twitter kijken, zou ook een tip kunnen zijn.
Dagblad van het Noorden, 20 juli 2019