WordPress website: Alderlane
Mensen geloven graag dat alles zo gaat zoals het bedoeld is. Door wie of wat dat allemaal bedoeld is, laat men dan vaak achterwege. Want dat heet dan God en daar praten de meesten niet zo graag meer over. We geloven graag dat alles voorbestemd is. Dat niks voor niks gebeurt. Dat je nou nèt die en die moet tegenkomen, precies daar en daar, dat kàn geen toeval zijn. Dan denk je dat het in de sterren staat. Dat geeft een goed gevoel. Je bent onderdeel van een groot, van tevoren bedacht verhaal. Alles heeft een reden. Dat geeft zin aan het leven, misschien. Ik geloofde daar ook wel in. Maar ik leerde van een oude wijze vrouw dat het goed is om dingen waar je in gelooft af en toe eens flink onder de loep te nemen. Zit het wel zo als ik denk dat het zit? Gewoon even spelen met het idee dat er misschien wel helemaal geen groot plan is. Fijn. Zelf merkte ik dat het voor mij opeens veel logischer werd om te denken dat juist niet alles volgens een vooropgezet plan verloopt. Er kwam door zo te denken, een soort frisse vrijheid door een opengezet raam binnenwaaien waarvan ik eerst niet eens wist dat het er was. Alles gebeurt dus lukraak, denk je eerst. Maar dat is dan ook weer niet zo. Je ziet dat alles wat er gebeurt een reactie is op iets wat daarvoor gebeurd is. Ook weer een soort evolutie eigenlijk. Eerst dachten we ook dat de schepping een vooropgezet plan was. Niet eens zo gek. Zo lijkt het toch ook? Waarom lijkt de schepping zo’n perfect plan? Omdat alle dingen die niet werken er door de evolutie al uitgedrukt zijn? Omdat alleen soorten die zich het best aanpassen aan veranderende omstandigheden overleven? Het is dus geen plan maar een voortkabbelend proces waarin steeds weer nieuwe foutjes zitten, die soms weer zorgen voor nieuwe variaties en soorten? En zo zit je maar te denken achter ’t huis en vergeet je helemaal dat de fluitketel op het gas staat. Drooggekookt. Helemaal roodgloeiend. Wilde toevallig al weken een waterkoker aanschaffen, maar dacht, ach de fluitketel is nog goed. En nu verknooi ik mij de fluitketel waardoor het opeens tijd is om een waterkoker aan te schaffen. Het zal wel zo bedoeld zijn.
(Dagblad van het Noorden, 12 juli)
WordPress website: Alderlane