Toch apart dat het licht er anders uitziet aan het begin van het jaar. Er lijkt echt iets veranderd te zijn. Aan het eind van het jaar is een donkere dag echt donker. Nu lijkt het licht nieuw, ook al is het grijs. Onderweg naar Schoonebeek zie ik schapen in een groen veld staan te grazen. Ze hebben rode vlekken op hun achterste. Moet er een beetje om lachen. Grappige beesten. Ik doe het geluid van een schaap na en moet denken aan een grapje van opa.
Een eindje verderop huppelen kleine kinderen met felgekleurde laarsjes door een grote plas regenwater. Kinderen kunnen zo’n plezier hebben! Prachtig om te zien. Ik neem me voor om een dezer dagen ook even met de rubberlaarzen aan door het natte bouwland te gaan lopen.
In de luidsprekers van mijn auto klateren twee klavecimbels, een fluit en wat strijkers als een ontdooiend beekje door een heuvellandschap.
Terug in huis drink ik een glas ijskoude karnemelk en verheug me ineens op de lente. De dagen worden al stukje bij beetje wat langer. Dat kun je gewoon merken.
Dan rij ik even naar mijn ouders voor een kopje thee. Ze moesten nieuwe veren onder de wagen hebben. „Kost een paar centen, maar dan kun je weer een poos vooruit”, zegt m’n vader. „Bovendien, als je zo’n bedrag over een jaar rekent, is het haast niks”, zegt m’n moeder.
Het is Driekoningen. Dan gaat de kerstboom eruit. Dan is de kersttijd echt voorbij. Dan begint het nieuwe jaar pas echt. Fijn gevoel is dat: een mooi nieuw begin dat al begonnen is.
Dagblad van het Noorden, 6 januari 2018