De brug staat open. Sinds de vaarroute naar Ter Apel klaar is, komen ’s zomers de recreatiebootjes in rijen voorbij. De scheepjes hebben grappige namen en er staat vaak op vermeld waar ze vandaan komen. De brug gaat heel traag weer dicht. Er staat aan de overkant van het kanaal een file, bijna tot aan de Kerklaan. Gebeurt ook wel vaker tegenwoordig. Maar je hoort niemand klagen. Toerisme is goed. Mee eens. Als toerisme belangrijk gevonden wordt, blijft de omgeving tenminste mooi. Toeristen komen immers niet af op een industriegebied. Ze ontvluchten juist vaak hun deprimerende, lelijke, stedelijke omgeving om zich te kunnen laven aan rust, groen, vrijheid en stille duistere nachten. Als de brug helemaal dicht is, fiets ik naar het bos achter de kerk. Daar mag ik in de zomer altijd graag even gaan zitten op die steen onder die ene beukenboom. Gewoon even zitten. Als dat klaar is, fiets ik naar de Hubo om een paar werkhandschoenen te halen. Bij het afrekenen zegt de winkelier met een grote glimlach op zijn gezicht: ‘Cadeautje?’ Niet de eerste keer dat ik hardop lachend deze winkel uitloop. Als ik op de fiets wil stappen, word ik aangesproken door een kerel met een diep Zuid-Hollands accent. Hij vertelt dat hij net een luchtbedpomp gekocht heeft en dat hij mijn muziek kent. Ze moesten al aan mij denken toen ze met hun bootje richting Erica voeren. Z’n vrouw gaat elk jaar met haar nicht naar mijn voorstellingen in Zoetermeer. Ik weet me geen houding te geven als hij met me op de foto wil en begin maar snel over hoe fijn ik het voor ze vind dat ze hier mooi vakantie komen vieren. Hij vertelt dat ze in een flat wonen. Dertien hoog. Allemaal beton. En dat de buurt zo slecht geworden is de laatste jaren. Inbraken. Overvallen. Drugsoverlast. Ik heb met hem te doen en zeg dat ze altijd hier terecht kunnen om uit te waaien. Dat zullen ze zeker doen, belooft hij mij. En hij voegt er op voorname toon aan toe: „Mijn vrouw en ik vinden het bovendien heel belangrijk om een achtergebleven gebied als Drenthe een financiële impuls te geven door ons vakantiegeld hier uit te geven.” Ik blijf vriendelijk en fiets weg.
(Dagblad van het Noorden, 25 juli 2015)