In de bar waar ik terechtgekomen was, had de band net even pauze. Ik bestelde een Budweiser van de tap, keerde me om en nam een beste slok. Ik keek een beetje rond en zag een grote, zwarte man staan. Hij depte zweet van zijn voorhoofd. Hij had een blokjesbloes aan met afgeknipte mouwen. Zijn linkerarm had een enorme spierbal. Zijn rechterarm zag er vrij gewoon uit. Vijf minuten later wist ik hoe dat kwam. Hij was op het podium gaan staan, deed een zware accordeon om en begon te spelen. Echte Zydeco-muziek. Energiek en wild. En maar pompen met die linkerarm. Hij deed dat waarschijnlijk zijn hele leven al. De band ging uit z’n dak. Het publiek nog meer. Hier was ik voor gekomen. Zydeco- en Cajun-muziek. Hier was ik voor naar Bourbon Street in New Orleans gegaan.
,,Als je Amerika wilt leren kennen, moet je onze muziek goed beluisteren. Alle culturen binnen Amerika vermengen zich in onze muziek. Daarin komt de harmonie die er kan zijn het best naar voren”. Zoiets hoorde ik T Bone Burnett een keer zeggen. Alle mensen die ooit op wat voor manier dan ook naar Amerika kwamen, namen hun eigen muziek mee. Meteen begon de muziek zich te mengen. Zo ontstonden al die stijlen. Louisiana was eerst nog van de Fransen. Uit die tijd stamt de Cajunmuziek. Met knopharmonica’s. Gezongen in een soort Frans dialect. De zwarte bevolking in Louisiana ging die muziek ook spelen. Vermengd met hun eigen roots. Zij speelden die muziek op een accordeon. Dat is Zydeco.
Omdat New Orleans altijd al een havenstad was, waren er vanaf het begin al veel kroegen met muziek. Met Bourbon Street als middelpunt. Daar kwam al die muziek bij elkaar en ontstonden weer nieuwe stijlen. Die straat is altijd al de plek geweest waar je een ‘good time’ kunt hebben. Bovendien is het is een van de weinige plekken in Amerika waar je op straat mag drinken.
Ik heb er regelmatig rondgelopen. Het is inmiddels wel een beetje een toeristenfuik geworden. Maar nog steeds lopen er elke avond vele honderden mensen door Bourbon Street om uit hun dak te gaan en naar muziek te luisteren. Sommige mensen zullen het een zondige plek vinden. Anderen komen daar juist voor. En nu is gebleken: er zijn mensen die haten het. Maar die haten ook kerstmarkten en popconcerten en kantoortorens en columnisten en cartoonisten en andersdenkenden en uit het raam kijkende vrouwen en, nou ja, we kennen het rijtje inmiddels.
Dagblad van het Noorden, 4 januari 2025