WordPress website: Alderlane
Op bezoek bij Sarah en Wim. Die wonen nog eens echt mooi achteraf. Ze zijn blij dat ik er ben. Moet wel even mijn schoe- nen uitdoen voor ik de kamer inloop. Het is heerlijk warm in hun huisje. Niet alleen de houtkachel maakt het warm, ook de fijne sfeer die er hangt. Wierook gemengd met de geur van tabak. Twee poezen op een kussen in de hoek van de kamer. Twee lekkere stoelen en een heerlijke plofbank. Daar mag ik gaan zitten. Meteen komt er thee. Ze vragen hoe het gaat. Ze luisteren echt. Beginnen niet meteen over zichzelf. Dan vraag ik hoe het met hen is. Alles is goed. Ze mer- ken nu wel dat ze ouder worden. Dat sommige vrienden van vroeger al naar de volgende wereld gegaan zijn. En laatst zelfs David Crosby.
Wim gaat in de benen om een lp op te zetten. We luisteren zonder iets te zeggen twee nummers. De vernuftige meerstemmigheid en de akoestische gitaren komen binnen. Wim zet de plaat weer af. Hij wil graag praten over Crosby. Hij kan het nog steeds niet geloven. Wim wordt een beetje emotioneel, hoor ik. Sarah gooit nog wat hout op het vuur. Ik kijk naar buiten en zie wat Sarah en Wim elke dag zien. Weldadige leegte tot aan de horizon.
Er komt nog meer thee. En appeltaart. Bij Wim en Sarah kreeg je jaren geleden al volkoren-appeltaart. Zij aten al tofu toen het nog tahoe genoemd werd. Zelf kaas maken. Zelf wijn maken van vlierbes- sen en berkensap. Moestuintje zonder gif. Er was een periode dat ik dacht dat ze waren blijven steken in een bepaalde tijd. Maar nu blijkt dat ze misschien al die tijd wel voorliepen. Alhoewel: geen computer. Geen mobieltje. Geen tv. Wél een platenspeler met flinke luidspre- kers. ,,Zo houden we de boze wereld vol oorlog en ellende een beetje op afstand.’’
Sarah draait een jointje. Eigen teelt. Ze neemt een paar trekjes en geeft ’m aan mij. Ik neem een paar trekjes en geef ’m aan Wim. Sarah moet lachen. Ze vertelt dat ze die morgen een beetje ruzie gehad hadden omdat Wim een asbakje vol peukjes in het vuur gegooid had. Maar daar zat ook nog een halve joint in. ,,Zo is het zelfs bij ons oude hippies wel eens oorlog’’, grinnikt Wim. De platenspeler gaat weer aan. We luisteren zwijgend naar kant A van Déjà Vu.
Dagblad van het Noorden, 28 januari 2023
WordPress website: Alderlane