Droomde dat ik naar huis kon. Ik was ergens, weet niet precies waar, maar ik kon naar huis. Dat gaf een heel goed gevoel. Er moest eerst nog wel wat gebeuren voordat ik echt weg kon,maar ik bracht alvast wat dekens en mijn kussen naar de auto. Een legergroene, elektrische auto. Ik liep nog een keer, om een mandoline en een gitaar op de achterbank te leggen en kreeg toen van een stem te horen dat het nog niet de bedoeling was dat de auto al ingepakt werd. Dat kon me niks schelen. Ik dacht: ‘Ben hier straks toch weg, dan heb ik hier met niemand meer wat te maken.’ Voelde me geweldig. Nog even en ik zou fluitend over de mooiste wegen rijden, langs glooiende, goudgele stoppelvelden, tot de maan groot en oranje zou opkomen. Kreeg vlinders in de maag bij die gedachten. Snel liep ik nóg een keer naar de auto om de tas erin te zetten. Weer die stem. Dat ik nog niet weg kon. Toen begon ik hardop te zingen dat niemand me iets kon maken. Het galmde in die enorme parkeergarage, die verder nogal leeg was. Had me lang niet zo goed gevoeld. Straks kon ik mooi naar huis.
Toen werd ik wakker. In mijn eigen bed. In mijn eigen huis. Een gitaar naast me en de deken half van me af. Nog heel eventjes was het fijne gevoel er, maar ik kon het niet best vasthouden. Draaide me snel om in de hoop weer in slaap te vallen. Misschien kon ik verder met de droom. Maar zoiets lukt maar zelden. Ik hoorde kraaien buiten. En wat ganzen. Dan maar opstaan. Koffie en een ei. Ik dacht na over de droom. Wat had dit te betekenen? Geloof wel dat dromen niet altijd alleen maar bizarre fantasieën zijn van een hersenpan zonder hekken en prikkeldraad. Het kan verwerking zijn of soms voorspellend. Of soms erg goed te verklaren. Dromen dat je geen tanden meer hebt, is altijd goed. Dan breekt er een nieuwe tijd aan. Misschien een diepe herinnering aan het verliezen van je melktanden?
Meer koffie. Laptop open. Nieuws lezen. Oorlog, armoe, gas, Ter Apel, Albergen, toeslagenaffaire, droogte, klimaat, de planeet, ophef, gedoe, hakken en koppen in het zand, vlaggen op de kop, koppen er bijna af. Ik ging pianospelen en dacht weer aan mijn droom. Kon even weer voelen hoe het voelde.
Dagblad van het Noorden, 20 augustus 2022