WordPress website: Alderlane
Langs de weg, langs de sloot, op stukken land waarop niet veel gebeurt: overal is het fluitenkruid weer uit de grond geschoten. Dit tot het genoegen van vele mensen, onder wie ik. Het is prachtig om te zien, dat mooie wit in dat frisse groen. Bijna alsof het gezaaid is. Bijna alsof iemand gedacht heeft: laten we maar zorgen dat er flink wat fluitenkruid omhoogkomt, dan hebben de mensen iets extra’s om van te genieten. Maar zo gaat het niet. Het komt vanzelf. Het zal wel iets met het vele hemelwater van de laatste tijd te maken hebben dat het fluitenkruid dit jaar zo veelvuldig te zien is.
Ik reed laatst terug uit het Westen. Kwam de brug over bij Zwolle. Dan ben je al bijna weer thuis. Zwolle door, Zwolle uit, en dan wordt het groen. Gewoon mooi kalm doorrijden en het wordt steeds rustiger op de weg. Om je heen wordt het steeds groener en weidser. Bij Hoogeveen slaat iedereen af die richting Groningen wil. Het wordt nog rustiger op de weg. En de weidsheid nog weldadiger. Dat hoor ik ook weleens van mensen die me komen bezoeken vanuit de Randstad. Dat het alsmaar weidser en weidser wordt en hoe ze daarvan genieten en hoe ze daar rustig van worden. Ik heb dat zelf ook. Je zou nog veel verder door willen rijden tot je totaal door de natuur rijdt waar verder niks is. Dat zou wel kunnen maar dan moet je Moskou voorbij. Nee, voor Nederlandse begrippen is het al best wel bijzonder om op de snelweg door zo’n prachtig, nog niet volgebouwd gebied te rijden.
Gisteren zag ik een nieuw plan. Ze willen langs de snelweg zonnepanelen plaatsen. Een lange zonnepanelenmuur van Hoogeveen naar de Duitse grens. Op sommige plekken moet het 6 meter hoog worden, las ik. Is dat niet een hele hoge prijs voor wat schone energie? Wie verzint zoiets? Waarom niet langs de vele kilometers snelweg door foeilelijke gebieden? Wie verzint nou zoiets? Is dat iemand die hier vandaan komt en nog een beetje die ouderwetse schaamte voelt over dat het hier zo leeg is? Of is het iemand die denkt: ach, daar is toch al niks te zien, daar kan het wel. Die heb je ook genoeg namelijk. Mensen die denken dat natuurschoon alleen gaat over glooiende landschappen met beekjes en een vlinder. Nee! Uitgestrektheid en vlakte is ook prachtig! Dat hebben wij als mensen juist ook heel erg nodig. Ver kunnen kijken. Dat geeft lucht. De zon onder zien gaan. De maan aan de horizon op zien komen. Zweven door een zee van ruimte.
Een hoge zonnecollectormuur dwars door waar wij vandaan komen. Zou het echt doorgaan? Je daar druk om maken: maakt dat nog een fluit uit? Soms denk ik weleens dat het al te laat is. Dat deze hoek van Drenthe al bestemd is voor een bepaalde toekomst. Dat we over twintig jaar hier tussen de lelijkheid en de windmolens naast twee nieuwe kerncentrales zitten te loeren. Dat je op zoek moet naar een plekje waar nog fluitenkruid groeit.
Dagblad van het Noorden, 29 mei 2021
WordPress website: Alderlane