WordPress website: Alderlane
Wat is het snel gegaan. Van Kerstmis tot Pasen. Volgend weekend is het al zover. Voor mijn gevoel staat de doos met kerstspullen nog maar net boven. De kerstboom ligt nog achter het huis. Die zou ik in de grond zetten. Dit jaar zou ik dat echt doen. Ik had ‘m rechtop in de pot, in de buurt van waar ik ‘m zou planten neergezet. Maar hij ligt al een poosje. Zoals dat eigenlijk elk jaar gaat. Inmiddels zitten er al kleine blaadjes aan de appelbomen. Er staat al het een en ander aan struikenspul in bloei. Er schijnt een wazig zonnetje. Er komt een briesje vanaf het land. En dan gebeurt het. Op die wind waaien zo opeens wat flarden muziek het gemoed binnen. Onrustige, vlugge strijkers. Fluiten. Dreigende bassen. In G mineur. Dan barst een koor los. „Herr, unser Herrscher!”
De opening van Bach’s Johannes Passion begint elk jaar vanzelf. Dan weet ik dat het zover is. Dan draai ik het tot en met Goede Vrijdag. Altijd al gedaan. Het lijdensverhaal van Jezus. Ach, die lieve Jezus. De marteldood en de gang daarnaartoe. Volgens de evangelist Johannes. Op muziek gezet door Bach. Driemaal het grootste. We weten wat er na dit dramatische verhaal gebeurt. We weten dat Jezus opstaat uit de dood. Zoals de natuur aan het opstaan is uit de winterse dood. Maar als je het niet zou weten, zou je bij het horen van de Johannes Passion vaak denken dat het nooit meer goed komt. Kerstmis lijkt dan opeens wél heel erg lang geleden.
De een gelooft er heilig in. De ander ziet het als een prachtig, tweeduizend jaar oud verhaal vol symboliek. Samen vinden ze het inspirerend en zijn ze dankbaar voor de diepte en spiritualiteit die het brengt. Veel mensen vinden het echter allemaal maar onzin. Die vinden dat alles wat met religie te maken heeft belachelijk. En dan zijn er ook nog mensen die iets anders geloven en daarom erg boos zijn op mensen die de dood en wederopstanding van Jezus wél geloven. Sja. Of je het nou gelooft of niet: het is toch een uniek en indrukwekkend verhaal? Welke religie heeft dat nou? Een God die zich zo klein maakt als een onschuldige baby. Een baby die later als volwassen man de marteldood sterft en daarmee alle zonden van de mens op zich neemt. En vervolgens opstaat uit de dood en ons achterlaat met de boodschap dat we lief moeten zijn voor elkaar. Topverhaal.
Dagblad van het Noorden, 12 april 2025
WordPress website: Alderlane