Ik kijk door het keukenraam naar de horizon. Die horizon waar ik op een zomeravond ook zo graag naar kijk. Niet zo lang geleden was het nog zo’n avond. Ik zat mooi te loeren naar hoe het licht veranderde. Het was even windstil. Er kwam een trekker die de suikerbieten bespoot. Langzaam maakte de geur van het die middag gemaaide gras plaats voor een sterke carboleumlucht. Een kwartier later was die geur alweer weg. Het is geen fijn idee, dat gif. Maar hoort erbij als je zo woont. Zo hebben we dat geleerd. Het was al met al toch een mooie zomeravond. Hoewel het officieel al herfst was.
Maar nu kijk ik dus door het keukenraam naar die horizon. Het is nu wel echt klaar met het zomerse weer. Bij de weersvoorspellingen zie ik voorlopig geen zonnetjes meer staan. Het valt me op dat de keukenramen vies zijn. Poos niet gewassen. Ik maak een sopje en pak de raamwisser uit de la onder de gootsteen. Even flink boenen met een lap. Dan met piepende geluiden de raamtrekker erover. Meteen buiten ook maar even doen. Als het straks kouder wordt, is dat geen leuk klusje. Nu nog wel. Zo. Klaar. Ik ga weer naar binnen en kijk tevreden door het raam. Het is ook altijd zo weer gebeurd. En ik mag het graag doen. Zal ik wel van mijn moeder hebben. Die mocht ook graag de ramen wassen. Dan was het klaar en ging ze er trots naar kijken. Dan zei ze: ,,Het is net of er geen glas meer inzit.” Ze kon het mooi zeggen altijd. Vaak komt er een glimlach als ik aan haar denk.
Hoe zij de ramen precies waste, weet ik niet meer. Met spiritus geloof ik. Als ik dat ruik, moet ik namelijk denken aan gewassen ramen of fondue. Jammer dat je sommige dingen niet meer kunt vragen als mensen er niet meer zijn. Wat zijn er veel verhalen en wijsheden vervlogen. Gelukkig weet ik nog wel veel van de dingen waarvan mijn moeder dacht dat het belangrijk was om ze door te geven. Praktische dingen. Maar ook hoe je moet varen op de zee van het leven.
Als het soms door wat dan ook wat wazig wordt in mij, dan denk ik aan wat zij zou zeggen en dan heb ik het vaak zo weer helder. Nu ook. Net of er geen glas meer in zit.
Dagblad van het Noorden, 7 oktober 2023