Zit achter het huis. Het is een warme dag geweest. Nog steeds eigenlijk. In de verte rommelt het. Kreeg een berichtje op de telefoon van een kameraad die in het centrum van Emmen woont. Hij had het over voetbalsupporters die relschoppend door Emmen trokken en spelende kinderen verjaagden van het nieuwe stadsplein. Een prachtig plein trouwens. Dat hebben ze mooi gedaan. En die tunnel er onderdoor is ook mooi. Dat lichtkunstwerk in die tunnel is laatst nog uitgeroepen tot mooiste lichtkunstwerk ter wereld. Mooi voor Emmen. Ook mooi dat Emmen zijn voetbalstadion even aan twee clubs kon uitlenen die zelf even niet in hun eigen stadion terecht konden. Niet mooi voor Emmen dat die zogenaamde voetballiefhebbers dan meteen maar even krijgstochtelijk door ons relaxte Emmen trekken. Stelletje achterlijke gladiolen. Dat mag je zeggen tegenwoordig. Stelletje achterlijke gladiolen. Want onze minister-president zei het ook. Over de relschoppers in Den Haag. Dat blijken figuren met een islamitische achtergrond die boos zijn op de politie vanwege hun schuld aan de dood van een Arubaanse man. Ze zijn de discriminatie zat, dus ze roepen met honderden tegelijk vreselijke dingen over Joden. Ze steken alles in de fik. Ze spelen rellen na zoals we die al jaren zien in de islamitische buitenwijken van Parijs. Ze spelen de rellen na in Amerika. Er broeit wat. De afstand tussen groepen wordt groter. Overal ter wereld, lijkt het wel. Het engste vind ik dat de haat tegen Joden, die met de beginselen van islam meegebakken is, zijn lelijke hoofd opsteekt. Weer zijn de Joden aan de beurt. Gaan we het wederom toelaten? Of komt al die onrust gewoon omdat het zo enorm warm is? Ik ga nog een glas ijswater halen binnen. Beetje munt erin en een schijfje limoen. Zomerser kun je het niet krijgen. Alhoewel: ik nam vanmiddag een slokje uit een flesje waar ik ranja in had gedaan voor onderweg in de auto. Warme ranja, dat smaakt pas zomers. Dat smaakt naar de tijd dat ik als kleine jongen middagen op het zwembad was. Dan lag je ’s avonds op bed met een gloeiend vel van de felle zon die dag. Als het dan rommelde in de verte wist je tenminste zeker dat het gewoon onweer was. Als de tv-antenne er dan maar uit was, kwam alles goed verder.
(Dagblad van het Noorden, 4 juli 2015)