Het is weer klaar. Het is weer achter de rug. Voor sommigen de mooiste tijd van het jaar omdat iedereen dan samen is. Voor anderen de pijnlijkste tijd omdat ze iemand missen. De kerstboom wordt opgeruimd. Ach, op zich zou ik persoonlijk de kerstsfeer nog wel even willen rekken tot Driekoningen. Ik denk dat ik dat doe. Kerstmis en oud en nieuw. Ik hou er van. Ben veel weggeweest de laatste tijd. Eigenlijk niet echt een avond rustig in huis gezeten in de stilte bij de boom. Dat wil ik nog wel even doen. Heb ik nodig. Mooi gevoel als er los van de kerstdrukte een momentje komt dat je opeens naar de kerstboom kijkt en sentimenteel terugblikt. Op je leven tot dan toe, of gewoon op het afgelopen jaar. Dat je dan weer even weet van hoe en wat. Gewoon even zitten en nadenken. Even kijken naar die mooie versierde boom. Even zegeningen tellen of voornemens aanscherpen. En pas als ik dat even goed gedaan heb, ja dan kan de boel weer opgeruimd. Dan is het echt achter de rug. Dan begint ‘het gewone leven weer’, wat dat dan ook mag zijn.
Het gewone leven… Goeie genade… Zo gewoon is het allemaal niet. We vallen niet van de aarde af, omdat er zwaartekracht bestaat. We kunnen zien en horen. We kunnen proeven en ruiken. We kunnen liefde voelen. Liefde is misschien wel het meest bijzondere van dat ‘gewone leven’. ‘Houden van’. Houden van Kerstmis. Houden van oud & nieuw. Houden van iemand. Houden van iets. Het hoeft niet. Je blijft wel leven als je nergens van houdt. Er zijn volksstammen die nergens van houden. Die leven ook gewoon. Dus het hoeft niet. Maar het is wel heel mooi. Misschien juist omdat het niet moet. Heel veel ‘houden van’ hoeft ook niet per se duidelijk te zijn voor de rest van de wereld. Heel veel houden van, kan ook zonder dat iemand het doorheeft. ‘Houden van’
is prachtig. Elk mens op aarde zou eigenlijk heel veel moeten houden van elk ander mens. Jeetje, ik sla een beetje door met dat ‘houden van’ geloof ik… Misschien is het toch beter dat ik morgen de boom opruim. Het is weer tijd voor het gewone leven. Ik hou ontzettend veel van het gewone leven trouwens.
(Dagblad van het Noorden, 2 januari 2016)