Droomde net dat ik Harry belde. In een droom is het helemaal niet gek dat ze telefoon hebben in de hemel. Kreeg Harry er meteen voor. En net als toen hij nog leefde, kwam ik eerst niet toe aan mijn boodschap. Eerst luisteren naar de verhalen over wie hij allemaal ontmoet had daarboven en aan wie hij een grote hekel had. En over die keer dat hij met Eelco en Herman in Duitsland gepakt was voor plassen tegen een hotel.
Daarna zei ik wat ik zeggen wilde. Dat ik op Twitter had gelezen dat James Cotton overleden was. „Oh”, zei Harry. Het was even stil.
Toen begonnen we te praten over alle fantastische opnames waarop James Cotton te horen was in de band van Muddy Waters. Hij was de opvolger van Little Walter.
Net als zo vaak zei Harry dat al die mondharmonicaspelers uiteindelijk allemaal Sonny Boy Williamson na wilden doen. Maar James Cotton kreeg een eigen geluid volgens mij. Helemaal op Muddy Waters’ LP Hard Again. Met Johnny Winter als producer en gitarist, Pinetop Perkins op piano. En dus die bijna schreeuwende mondharmonicasound van James Cotton die zwaar overstuurd door een gitaarversterker klagend langs de muren kwam te druipen. Zo ontstond een nieuwe, ruige bluessound die ooit mijn puberziel dusdanig met grof schuurpapier bewerkte, dat er nu nog steeds, bij het minste blauwe briesje, zaagsel in mijn hoofd kan opwaaien.
James Cotton was geboren in Tunica, Mississippi. Harry was er geweest. Ik ook. Harry wist precies welke blueslui daar nog meer vandaan komen. Verhalen over blues bevatten altijd veel namen. Maar uiteindelijk kwamen we ook nu aan de telefoon weer te spreken over Drenthe. Harry vergeleek het graag met Mississippi. Ik niet zo. Slavernij en racisme vergelijken met de toestand van de veenarbeiders destijds gaat mij te ver. Ik zei: „Er is maar één reden waarom men Drenthe en blues zo graag aan elkaar koppelt, en dat ben jij Harry.” Harry lachte wat en gaf me trots gelijk. Ik zei dat ik wakker moest worden en dat hij maar snel naar de ingang van de hemel moest lopen, zodat hij misschien James Cotton zou kunnen ontmoeten. Harry moest lachen, riep dat ik de groeten moest doen aan Streuer en de gebroeders Bever en hing op.
(Dagblad van het Noorden, 18 maart 2017)