Grasmaaien mag ik graag doen. Heb zo’n fijn groen met geel zitmaaiertje van John Deere. Dat trekkermerk zie je in Amerika overal. Die landbouwmachines daar zijn gigantisch groot. Is dat dinkie van mij lachwekkend bij. Maar ik neem het maaien net zo serieus als de boeren daar, die met zeven combines op een rij de onmetelijke graanvelden op de prairie afscheren. Over scheren gesproken: „Een schaap moet je scheren, en niet villen. Als je ze scheert, dan hou je wol”, hoorde ik laatst iemand zeggen. Daar kon ik mooi even over nadenken tijdens het scheren van de grasmat. Toen ik achter het huis klaar was en al maaiend de voortuin inreed, had ik die uitdrukking inmiddels aan Moeder Aarde gekoppeld. We moeten haar niet uitputten anders hebben we straks niks meer. Zoiets. Maar ja, met het vliegtuig, met de auto, ik doe er zelf hard aan mee. Zelfs als ik grasmaai, belast ik de aarde. Maar ik heb door dat regelmatige maaien inmiddels wel een prachtige grasmat. En dat is natuurlijk de fout. Zo denken. Dan komt er nooit verandering. Hoe moet dat goedkomen? Eerst even verder met maaien.
Over schapen villen gesproken: het islamitische offerfeest wordt dit weekend gevierd. Dan krijgen heel wat schapen de jas uit. De NOS legde ons uit dat moslims dan vieren hoe Abraham de opdracht kreeg om zijn zoon Ismaël te offeren. Op m’n ronkende John Deeretje dacht ik aan hoe ik vroeger huiverend dat heftige verhaal in mijn kinderbijbel las. Maar daarin moest Abraham Isaak offeren, en niet Ismaël. Ik stapte van de maaier en liep even naar binnen. Daar pakte ik de grotemensenbijbel en de Koran erbij. Verdomd. Zelfde verhaal. Alleen in de Koran staat dat inderdaad Ismaël bijna gedood wordt door zijn vader, en in de Bijbel gaat het om Isaak. Toen ik even verder zocht in andere boeken, kwam ik erachter dat Ismaël de stamvader is van de Arabieren. En Isaak die van de Joden. Oneenigheid over de juiste versie van dit verhaal is al eeuwenlang een van de diepe bronnen van de haat waar we in onze tijd ook zo mee te maken hebben. Hoe moet dat ooit goedkomen? Ik ging maar weer snel verder met maaien.
Dagblad van het Noorden, 2 september 2017