We zaten in de brugklas. We wisten nog niet veel en hadden enorme lol. Sommige klasgenoten durfden dingen te zeggen tegen strenge leraren die ik nog niet eens tegen een kameraadje durfde te zeggen. Dan kwamen we niet meer bij. En er werd ook weleens gelachen om Marcel. Die was een beetje apart. Of hoe zeg je dat. Dom was hij zeker niet. Hij wist bijvoorbeeld alles van vogels. Maar hij kreeg het blijkbaar allemaal niet zo mee wat de leraren ons probeerden bij te brengen. Dan had de geschiedenisjuf bijvoorbeeld net uitgelegd hoe oud de piramides waren en hoe lang ze over de bouw gedaan hadden, stak hij z’n vinger op met de vraag of ze niet beter al die blokken met een dikke bouwkraan hadden kunnen plaatsen. Omdat dat ja veel sneller ging.
Iedereen in een deuk, behalve hij.
Zo had hij altijd maffe dingen. Niet dat ik nou zo’n sportman was, maar met zaalvoetbal in eigen doel schoppen, dat overkwam mij zelfs niet. Marcel best vaak. Ook zette hij een keer in de winter zijn plastic puut met gymkleren tegen de loeiende gaskachel, en dan zeggen dat hij niet wist dat die kachel aan was.
Die gaskachels in die schimmelige noodbarakken van het KDC vergeet ik nooit meer. Ze kwamen een bepaalde docent een keer goed van pas. We kregen les over aardgas. Hij begon bij de vlammen in de kachel en hoe dat gas bij die kachel kwam, vervolgens hoe het gas uit de grond gehaald werd en hoe het gas überhaupt in de grond terecht was gekomen. Een heel verhaal. We kregen te horen dat er in de grond van Groningen zo veel gas zat, dat ons hele land er financieel op dreef en ons nog tientallen jaren letterlijk en figuurlijk warm zou houden. De leraar vroeg of er nog vragen waren. Marcel stak zijn vinger op en vroeg of als alle gas uit de grond gehaald was, of de boel dan niet in elkaar zou klappen met aardbevingen en alles. De hele klas lag dubbel. De leraar lachte het hardst, schudde vervolgens zijn hoofd en riep tegen de klas: „Ze zeggen altijd dat domme vragen niet bestaan, maar dit was er een hoor! Goeie genade, weltrusten Marcel!”, proestte hij er nog achteraan.
(Dagblad van het Noorden, 14 januari 2017)