Vrijheid vieren was vieren dat we vrij waren. Bevrijd van de nazi’s. De dag daarvoor herdachten we de mensen die het voor elkaar gekregen hadden om te winnen van de nazi’s. We waren plechtig stil om te herdenken dat jongens uit Canada, Amerika, Engeland, Polen en zo, hun leven hadden gegeven voor onze vrijheid. We waren dankbaar. Onder de indruk. We zagen op TV oorlogen in andere landen. Er werd ons op het hart gedrukt dat zoiets hier nooit meer ging gebeuren. We hoorden verhalen en zagen films over de Tweede Wereldoorlog. Steden in puin. De Jodenvervolging. Dat zou nooit meer kunnen gebeuren. En ook nooit meer zouden de Joden bang hoeven te zijn. Niet bang zijn is een onderdeel van vrijheid. Er waren heus nog wel angsten. De Russen. Atoombommen. Er zou op zich toch nog wel een oorlog kunnen komen. Maar dat ging vast nooit gebeuren, omdat beide kanten zo veel atoombommen hadden dat ze elkaar, en daarmee de hele aarde, totaal zouden vernietigen. Niemand zou het aandurven die oorlog te beginnen. Dus daar hoefden we eigenlijk ook niet bang voor te zijn. We hoefden dus alleen maar goed te begrijpen wat er gebeurd was in de Tweede Wereldoorlog. En hoe het zo ver gekomen was. Dan zou het zeker nooit meer gebeuren. We zouden het nooit meer láten gebeuren. En zo denken we er nog steeds over. We mogen zijn wie we willen. We mogen zijn wie we zijn. Dat hebben we voor elkaar gekregen. Nee, niet we. De geallieerden. Die helden die Europa bevrijd hebben. Ik zag er een op de Amerikaanse TV. Eenennegentig was hij nu. Hij vertelde wat hij had meegemaakt. Vrienden verloren in gevechten op vreemde grond. Hij had losse armen en benen gezien. Grote kerels kermend om hun moeder horen roepen. Langs de kant van de weg een helm met een hoofd erin. Hij vond het op zijn oude dag bijzonder frustrerend dat er tegenwoordig weer angst heerst in Europa. Joden, homo’s, vrouwen, columnisten, komieken, christenen, u en ik hebben iets te vrezen. Wederom steekt er een duivelse ideologie de kop op in Europa. Dit keer niet via een blitzkrieg. Nee, heel langzamerhand. Alleen al tegenover die geallieerde bevrijders kunnen we dit eigenlijk niet over onze kant laten gaan.
(Dagblad van het Noorden, 30 april 2016)