WordPress website: Alderlane
In een grote, lege fabriekshal speelde ik op een witte piano. De hoge noten galmden mooi in dat gigantische gebouw. Af en toe stopte ik even om naar de echo te luisteren. Dan weer die paar hoge noten. Er kwam een vrouw aanlopen met lang, rood haar. Ze spoot met een oranje spuitbus een groot rechthoek op de grond. Ze wees naar de hoeken van de fabriekshal. Daar lag van alles wat ik eerst nog niet gezien had. Ik moest van haar al die spullen in de rechthoek leggen. Maar niks mocht een millimeter buiten de oranje lijnen komen.
Ik begon te slepen. Het waren stukken koud metaal. Maar ook vreemde brokken groen spul. De roodharige vrouw zei dat ik tussen het slepen door steeds wel even die hoge noten moest spelen. Er kwamen meer mensen aan. Hun gezichten zag ik niet. Ik ging verder met het vullen van de rechthoek, maar zag dat dat bijna onmogelijk was omdat er opeens ook grote ballonnen in de hoeken van de hal lagen. Ik zei tegen de vrouw, die inmiddels haar rode haren aan het afknippen was, dat ze het kon bekijken en ik liep weg. Een deur door. Daar was een grote hal. Met op de grond een nog grotere rechthoek. De mensen van wie ik het gezicht niet kon zien en de vrouw met de inmiddels kortgeknipte rode haren stonden er ook. Ik keek omhoog en zag een gat in het dak. Ik hurkte en sprong omhoog. Ik kon vliegen!
Lachend vloog ik door het gat in het dak naar buiten. Eerst hoorde ik nog woedend geschreeuw van de mensen zonder gezicht. Maar al snel hoorde ik alleen de wind. Vlak boven de wolken is het heerlijk. Ik ging op een wolk zitten en at er stukjes vanaf. Liggend op mijn rug viel ik in slaap en droomde dat ik in een lege fabriekshal was. Speelde op een witte piano. Zag een oranje rechthoek op de grond verschijnen. Er kwamen allemaal mensen aan met bekende gezichten. Nare mensen. Boze gezichten. Woedend. Ik sprong in de lucht en fladderde door een gat in het dak naar buiten. Een vrouw met rode stoppels op de kop vloog naast me en schoot me neer met een vuurbuks. Ik stortte naar beneden en werd wakker in mijn eigen bed.
Ik ging naar beneden en checkte het nieuws. In wat voor wereld zijn we terechtgekomen? Ben ik nou wakker of niet?
Dagblad van het Noorden, 14 september 2024
Abonneer je hier op de nieuwsbrief en de wekelijkse column van Daniël Lohues!
WordPress website: Alderlane