WordPress website: Alderlane
Voor de tweede keer dit jaar stuur ik mijn John Deere grasmachine door het groene gras van thuis. Het wil nog net. Het gras is harder gegroeid dan ik dacht. Er zijn inmiddels ook wat boterbloemen en paardenbloemen gegroeid. Ja, dat is dan maar even jammer. Ik laat de randen wel gewoon groeien. Kunnen wilde bloemetjes daar mooi hun gang gaan. Hoe vaak heb ik dit gras al gemaaid sinds ik hier woon? Vaak. Wat er ook gebeurt, het gras maai ik. Daar word ik vrolijk van. In de verte ligt de grote wereld. Daar gebeurt van alles. Maar eerst nog even voor het huis maaien. Onder de appelboompjes door. Wat worden ze groot. Die mooie lieve appelboompjes. Je kunt ze bijna bomen noemen.
Wat nou als Iran werkelijk Israël aanvalt? Dan wordt het echt een bende in de wereld. Ze durven vast niet. Alhoewel. Ze zijn niet bang voor de dood. Poetin wel. Die is wel bang voor de dood. Dat scheelt weer. Toch kan dat ook een nog veel grotere bende worden. Het is altijd al oorlog geweest in de wereld. Wij hier hebben net even mazzel dat we een tijd meegemaakt hebben dat het in ieder geval hier rustig was. In de verte was er ondertussen oorlog zat. Maar nu lijken de oorlogen dichterbij. En dreigender. Wat als er hier nu oorlog komt? Dan maakt het niet meer uit of het gras te lang wordt. Dan maakt heel veel niet zo veel meer uit.
De maaier begint te pruttelen. Benzine op. Ik was er bijna. Ik kan zo nieuwe benzine halen. Dan maak ik het maaien af en zet ik de maaier weer op z’n plek. Zo makkelijk is dat. Maar wat nou als een vijand chaos wil? Dan hoeven ze maar wat dikke kabels door te kappen en we hebben geen internet meer. Dus ook geen geldverkeer. Er zal geen geld, eten of zelfs een druppel benzine meer te krijgen zijn. De beschaving is maar zo’n dun laagje. Hoeft maar een week zo te zijn en ook hier zal het chaos zijn.
Ik herinner me dat ik nog een jerrycan met een restje benzine in de schuur heb staan. Het blijkt precies genoeg om het maaien af te maken en de John Deere te parkeren. Zoekend naar tevredenheid kijk ik naar het gemaaide gras. Ik heb me weleens zorgelozer gevoeld als ik dit klusje geklaard had.
Dagblad van het Noorden, 13 april 2024
Abonneer je hier op de nieuwsbrief en de wekelijkse column van Daniël Lohues!
WordPress website: Alderlane