WordPress website: Alderlane
Wir setzen uns mit Tränen nieder is al even uitgeklonken. Tranen zijn gedroogd. Ik laat het even stil in huis. Dat doe ik al jaren zo. Meestal draai ik op Goede Vrijdag de Johannes Passion. Dit jaar heb ik de Matthäus opgezet. Door merg en been gaat het. Ook geeft het troost. Het brengt ontzag. Dit is gemaakt door een mens. Hoe kon die mens zulke perfectie componeren? Het is bijna niet te geloven. Toch heeft het veel met geloven te maken. Bach was een diep religieus man. Het lijdensverhaal van Christus gaat over een mens. De zoon van God. Bijna niet te geloven ook. En toch bestaat het. Het verhaal. Deze muziek. Niet alle muziek in de wereld is bedoeld om van te genieten. Deze muziek is voor iets anders. Deze muziek neemt je mee naar dieptes in de ziel. Naar een misschien wel aangeboren verdriet dat op de bodem van het gevoel rondzwemt, zoals die vreemde wezens in het duistere, koude water van de diepste zeetroggen op aarde. Bachs Passionen als duikboot die de druk op die dieptes aankan.
Onder de indruk kom je weer boven. De zee lijkt kalmer. De wind gaat even liggen. Even stil voor je uitkijken. Dat doe ik nu ook. Na een poosje steekt er een kalm briesje op. De gedachtenmolen begint weer te draaien. Vroeger dacht ik na het luisteren van deze muziek nooit aan Lenny Kuhr. Dit jaar wel. Ik denk aan hoe boos ik was toen ik de beelden van het verstoren van haar optreden bekeek. Hoe die boosheid weer woede kan opwekken bij mensen die het allemaal wel een uitstekende actie vonden. En hoe we op die manier nog weer verder van huis raken. Wie zijn er straks nog meer aan de beurt? Niet eens straks eigenlijk. In dezelfde week werd er in Moskou ook een concert verstoord. Daar met machinegeweren en vuur, rechtstreeks uit de hel. IS kondigt aan meer aanslagen te zullen plegen in het Westen. Joden en Christenen moeten ze hebben. Het is niet anders.
Ik laat het nog even stil in huis. Overmorgen is het Pasen. Een wonderbaarlijk verhaal. De gemartelde man die vermoord aan het kruis hing, stond op uit de dood. Niet alles hoeft echt gebeurd te zijn om betekenis te hebben. De natuur staat ook op uit een soort dood. Het licht zal altijd winnen van het duister.
Daar geloof ik in.
Dagblad van het Noorden, 30 maart 2024
Abonneer je hier op de nieuwsbrief en de wekelijkse column van Daniël Lohues!
WordPress website: Alderlane