Eerder vond ik het een beetje irritant dat je in het centrum van Amsterdam bij het bestellen van een kop koffie vaak in het Engels geholpen werd. Stel je even aan, dacht ik dan. Inmiddels ben ik erachter dat het juist wel fijn is om in Amsterdam overal Engels te praten. Ze verstaan je meteen. Niet meer horen van: ‘Wat zeg je nou?’ Nooit meer met verbaasde stem: ,,Waaj kom jaai vandáán joh?” En als ik dan zei: ,,Erica”, iemand stomverbaasd horen vragen: ,,Is dat ’n plaats joh?” Nee, ik zeg zomaar wat jonge, dacht ik dan. En dan zei ik: ,,Drenthe.” Een blik van nét geen medelijden was je deel.
Mooi ook als je zulke mensen terugvraagt waar ze zelf vandaan komen. Altijd is het ‘uit de buurt van.’ ,,Oh, ik kom oorspronkelijk uit de buurt van Breda.” Nou ken ik ons land vrij goed omdat ik al 30 jaar ‘on the road’ ben. Dus vraag ik dan: ,,Prinsenbeek? Bavel? Ulvenhout?” Altijd weer die verbaasde blik. Hoe kan ik die plaatsen kennen. Dan uiteindelijk, na een beetje doorvragen komt er een naam van een dorp. Standaard komt er dan zonder spoortje van een zuidelijke tongval achteraan dat ze al jaaaren ‘hier in Amsterdam’ wonen. En dat ze voor geen goud terug willen. Ze schamen zich, denk ik.
Maar zo werkt het dus wel in veel van zulke hoofden. Als je niet klinkt alsof je uit de zogenaamd succesvolle bubbel binnen de grachten komt, zul je wel een domme bokkenlul zijn. Tegenwoordig praat ik Engels als ik bijvoorbeeld incheck in mijn favoriete hotel in Mokum. Niet omdat ik me schaam voor waar ik vandaan kom. Verre van. Ik vind het gewoon een leuk experiment. Ik praat nog liever Engels dan meegaan in het uniforme hipster-accent waarbij op het eind van elke zin de klank omhoog moet gaan alsof er een vraagteken achteraan komt. Ik kan het heus wel. Zo praten. Maar ik vertik het. Nooit aan meegedaan. Dan speel je een rol. Ik deed een keer zo’n typetje in een voorstelling. Bij de nazit zei iemand bemoedigend: ,,Zie je wel, je kúnt het wel!” Ik moest nogal lachen. Dat soort lui…. ,,Maakt niet uit wie je bent en waar je vandaan komt van de wereld. We zijn allemaal mensen. Iedereen is gelijk.” Als je maar niet uit ‘de provincie’ komt. Fuck that.
Dagblad van het Noorden, 13 januari 2024
Abonneer je hier op de nieuwsbrief en de wekelijkse column van Daniël Lohues!