WordPress website: Alderlane
De drie koningen stop ik terug in het doosje waar ze een paar weken geleden uitkwamen. De herdertjes lagen er al in. Op het doosje staat in moeders mooie handschrift geschreven: ‘Kerstbeelden. Kerst 1968. Half jaar getrouwd.’ Voorzichtig doe ik Jozef en Maria in het oude doosje. De schaapjes. En als laatste het kribbetje met Jezus erin. Doosje gaat dicht. ,,Tot over een jaar”, mompel ik. Even voel ik tranen komen. Ik slik ze weg en schud even flink met de kop.
2024 is het. Het jaar 2040 is dichterbij dan het jaar 2000. Gek hoe 24 zoveel meer lijkt dan 23. Opeens voelt een nieuw jaar alsof je zwemt in water waarvan je niet weet hoe diep het is. We zwemmen mooi door met elkaar. Zoals mensen altijd al door de zee van tijd gezwommen hebben.
Er is veel aan de hand in de wereld. En we zitten er tegenwoordig met de spreekwoordelijke neus bovenop. Alles wordt gefilmd en is te vinden op internet. De meest walgelijke beelden gaan rond. Beelden uit de hel. Het wekt diepe woede op. Ook hier. En de een is voor de ene partij en de ander voor de andere. Hoe zou de geschiedenis gelopen zijn als de wereld tijdens WOII ook zoveel rauw beeldmateriaal van alle geweld en diepe ellende had kunnen zien?
Ik til de kerstboom uit de kamer de gang door naar buiten. Net als andere jaren neem ik me voor ‘m te planten achter het huis. Maar feitelijk heb ik dat nog nooit gedaan. Dus misschien maar gewoon weg met dat ding. Kan ik beter even aandacht besteden aan het opzuigen van de afgevallen naalden. Zodat ik niet tegen de paasdagen nog bruin geworden naalden tegenkom.
Kan ik me wel op verheugen. Het voorjaar. Maar eerst krijgen we nog winter. Zonnig winterweer komt eraan. Heerlijk. Mooi van genieten. Niet ergeren aan figuren die dan gaan roepen: ,,Wat nou opwarming van de aarde!” Niet antwoorden met: ,,Er is een verschil tussen weer en klimaat hoor.” Je kunt zelfs over mooi weer gedoe krijgen in 2024.
We willen uiteindelijk allemaal gewoon gelukkig zijn. Maar wat is geluk? Als je gelukkig bent, heb je het op het moment zelf vaak helemaal niet door. Van geluk blijft meestal niet veel meer over dan een zoete herinnering. Als ik volgend jaar de kerstbeelden weer uit het oude doosje haal, hoop ik dat we ondanks alles toch met elkaar weer een mooi eind door de tijd gezwommen hebben.
Dagblad van het Noorden, 6 januari 2024
Abonneer je hier op de nieuwsbrief en de wekelijkse column van Daniël Lohues!
WordPress website: Alderlane