Toen ik klein was, werd ik altijd een beetje triest als Sinterklaas weer naar Spanje ging. ‘Dag Sinterklaasje, daahag, daahag’ mag dan een vrolijk melodietje zijn, toch vond ik het pijnlijk om te horen en meezingen was lastig. Het was zo fijn en spannend geweest. In de week voor 5 december de schoen zetten. Winterpeen erbij voor het paard. Beetje hooi ook. En dan de volgende morgen uit je dak gaan omdat de wortel weg was en er iets lekkers in de schoen zat. Misschien was ik nog blijer met het bewijs dat Sinterklaas werkelijk helemaal naar ons huis was gekomen dan met zo’n suikerkikker en wat pepernoten. En dan moest Sinterklaasavond zelf nog komen. Prachtig. Die liedjes en het onrustige. Maar dan kwam het afscheid van Sinterklaas. Hij ging weer naar Spanje. Het kan niet altijd feest zijn, leerden ze ons.
Zaterdagsmorgens ging ik vaak met mijn moeder mee naar opa en oma. Ma deed dan de krulspelden erin bij oma. We waren er ook op een zaterdag na 5 december. Opa en oma vroegen of ik een mooi cadeautje van Sinterklaas gekregen had. Opa zei dat hij alleen maar een zakje zout had gehad. En dat hij zo ontzettend blij was dat hij niet in de zak mee had gemoeten naar Spanje. Daar was ik ook erg blij om. Opa was namelijk heel lief.
Ik begon te denken. Als ik nou een jaar lang niet lief zou zijn. Grote bek hebben. Dingen kapot maken. Punaise op de stoel van de juf leggen. Dat werk. Misschien zou ik dan het jaar erop wel in de zak meegenomen worden naar Spanje. Daar was het vast heel mooi. En misschien kon ik dan de Sint wel helpen met gedichten maken.
Ik bleek niet stout genoeg. Het jaar erop kreeg ik gewoon weer een cadeau en niet eens een zakje zout. Weer een jaar later kregen we in de klas in de gaten dat Sinterklaas sowieso helemaal niet bestond. Dat was een klap. Ik had het echt geloofd. Ik vroeg of Jezus en God dan ook verzonnen waren. Dat mocht ik niet zeggen. Natuurlijk waren die wel echt.
Nu is het weer een zaterdag na 5 december. Er is veel voor altijd weg. Er kwam veel voor in de plaats. Mooie dingen. Nare dingen. Gelukkig komt Kerstmis eraan. Een feest waar je, zonder per se ergens in hoeft te geloven, toch altijd nog door geraakt kunt worden.
Dagblad van het Noorden, 9 december 2023
Abonneer je hier op de nieuwsbrief en de wekelijkse column van Daniël Lohues!