WordPress website: Alderlane
Blij dat het niet zo hard meer waait. Dat ging nog best lang door. Al viel het hier landinwaarts mee vergeleken bij aan zee. Je wordt er zo onrustig van. Alsof er iets ergs aankomt. Maar dan met het gevoel alsof er iets ergs gebeurd is. Zoals dat voelt als je net wakker wordt en je even vergeten bent wat er ook alweer aan de hand was gisteren. En dan zonder dat er wat loos is. Het is alleen maar heel harde wind. Of zal het aan de lage druk liggen? Dat je je daardoor anders voelt? Hoe het ook zit, het voelt al wat rustiger nu de wind bezig is om te gaan liggen. De wind ligt nog wat te woelen en te draaien. Hij ligt nog niet echt lekker. Kan nog wel even duren voordat de wind stil ligt. Maar dat komt wel. Niks is voor altijd.
Het heeft ook wat gezelligs wel. Dat is zeker waar. Op het vuur een pan met daarin iets wat langzaam zacht moet worden. De geur van specerijen uit warme landen verdrijven de eerste kilte van de herfst uit het huis. Een kaarsje aan is altijd mooi. Een vlammetje dat licht geeft tot in de ziel. Zo’n vlammetje brengt meteen even licht op het gezicht van iemand die er niet meer is. Je ziet het even voor je. Het vlammetje flakkert een keer, en je knipoogt terug.
Muziek doet zoals altijd weer ook grote wonderen. Muziek van vroeger of van nu of van ertussenin. Hoe is het nou toch mogelijk. Geluid is niks dan golven. Maar als iemand of iets die golven op een bepaalde manier rangschikt, is het opeens muziek. Via trommelvliezen in het hoofd. De hersenen doen de rest. En dat is heel erg veel, als het muziek is die je past.
Je zult maar varen op de zee. Dat lijkt normaal zo fijn. Maar als het heel hard stormt, ben je ver van huis. Dan rest je niets dan bidden. Tenminste dat lijkt mij. Bidden en hopen. Vertrouwen dat het goed komt. Dat je uiteindelijk met mooi kalm weer aanlegt in een haven. Die kan ook ver van huis zijn, maar dat maakt je dan niet uit. Vaste grond is waar je naar verlangde.
Gelukkig was ik niet op zee. Ik was in mijn huis. Het waait al mooi zo hard niet meer. Dat hebben we gehad.
Dagblad van het Noorden, 4 november 2023
Abonneer je hier op de nieuwsbrief en de wekelijkse column van Daniël Lohues!
WordPress website: Alderlane