Opruimen is een goeie manier om even de gedachten te verzetten. Als je het drie jaar niet in de handen hebt gehad, kan het weg, leerde moeder ons. Voor veel dingen gaat dat misschien op. Maar boeken? Boeken gooi je niet weg. Ook al zijn het boeken die je nooit zult lezen. Dus ik besloot drie dozen ooit gekregen boeken naar de kringloop te brengen. Daar stonden veel auto’s in de rij om ook spullen te brengen. Toen de auto voor me aan de beurt was, werden er twee bananendozen met boeken uitgeladen. De brenger werd bedankt en kon verder rijden. De medewerkers van de kringloop keken even vlug door die dozen en gooiden de boeken vervolgens in de afvalcontainer. Toen ik aan de beurt was, vroeg ik of ze boeken sowieso weggooiden. ,,Dat ligt eraan of het mooie boeken zijn”, zei de man. Daar ga je al, dacht ik. Ik zei dat ik er dan nog even over moest denken en reed verder. Die boeken had ik ooit ook maar gekregen van iemand die aan het opruimen was. Ik vond het geen mooie boeken. Iemand anders misschien wel. Maar boeken weggooien, dat nooit.
Er zijn ook dingen die ik ooit wél te mooi vond om weg te doen, maar waar je eigenlijk verder niks meer aan hebt. Die heb ik toen in dozen gedaan om er later op mijn gemak over te beslissen wat ik echt wilde houden en wat niet. Dus ik ging weer eens door die dozen. Kwam van alles tegen. M’n oude Zippo. Een mini-replica van de raket van Kuifje. Kaartjes voor een concert van Prince. Plectrums. Gebruikte gitaarsnaren. Snoertjes. Een enveloppe met foto’s. Ik bekeek de foto’s. Oja, dat was mooi. Praag. Ik had iemand leren kennen in november. In december zaten we in de trein naar Praag. We hoorden en zagen daar voor het eerst Don Giovanni in de zaal waar Mozart in 1787 zelf de première dirigeerde. Het was winter in de stad. We waren verliefder dan alle andere mensen.
Zeker zeven minuten keek ik dromerig uit het raam. Daarna checkte ik het nieuws en zag op RTV Drenthe: ‘Joodse stichting schrapt activiteiten in Emmen’. Met daarbij een foto van de synagoge aan de Julianastraat. De misselijk makende boosheid van de laatste weken had ik even aan de kant weten te drukken. In een felle flits was ik terug in het steeds killer wordende nu.
Dagblad van het Noorden, 28 oktober 2023
Abonneer je hier op de nieuwsbrief en de wekelijkse column van Daniël Lohues!