WordPress website: Alderlane
Gisteravond zat ik fijn voor de kachel. Ik was begonnen met wat takjes en stokjes die ik van mijn vader had gekregen. Daarna wat dikke stukken hout van eigen erf. Ik bleef maar kijken in het vuur. Met een warm voorhoofd dacht ik aan waar ik vaak aan moet denken als ik in het vuur kijk. Dat mensen, sinds ze in de prehistorie leerden hoe ze vuur konden beheersen, altijd al in het vuur hebben gekeken. Dan komen de verhalen. Dan komen de spirituele gedachtes. Dan komen de plannen en komt ook het terugkijken. De dankbaarheid voor het bestaan. Warmte. Liefde! Ach, de liefde. De vurige liefde!
We krijgen tegenwoordig onze moderne huizen warm zonder gesleep met hout. Toch hebben veel mensen behoefte aan vuur. Het zit diep. Maar er zijn ook veel mensen die zich juist ergeren aan het vuur van iemand anders. Mensen met longproblemen kunnen er meer dan last van hebben. Logisch. Als je boven op elkaar woont in een wijk en iedereen gaat stoken, dan kan dat wel heel vervelend zijn voor mensen die er niet tegen kunnen. Als je zo woont, hutjemutje, zal ik maar zeggen, zou je toch denken dat je extra rekening houdt met elkaar. Dan toch maar niet stoken? Blijkbaar zijn er mensen in zulke wijken die desondanks gewoon lekker doorgaan met fikken. In Amersfoort is het zo erg dat er een stookverbod komt. Ben er geen voorstander van. Het zou zichzelf moeten oplossen. Maar ja.
Ik gooide er nog wat hout op en telde mijn zegeningen. Zoveel mensen die op de vlucht zijn. Middenin een oorlog zitten. Zo lang mensen in het vuur kijken, wordt er ook al gevochten. Oorlog is afschuwelijk. Ik dacht aan 7 oktober vorig jaar. Die walgelijke slachtpartij in Israël. Ik wilde het niet en toch voelde ik weer boosheid. Over die pogrom en over de oorlog die erop volgde. Maar ook over de mensen die dit jaar precies op 7 oktober op treinstations, zwaaiend met Palestijnse vlaggen sit-ins willen houden. We zijn een vrij land. Maar waarom dit, uitgerekend op 7 oktober? Dat is toch gewoon treiteren? Dat is toch gewoon gemeen? Uitgerekend op díé dag? Dan ben je toch niet bezig met een pad naar de vrede? Dan ben je toch gewoon aan het stoken? Ik zou in dit geval bijna wél voorstander zijn van een stookverbod.
Dagblad van het Noorden, 5 oktober 2024
Abonneer je hier op de nieuwsbrief en de wekelijkse column van Daniël Lohues!
WordPress website: Alderlane