WordPress website: Alderlane
Moi klein vogeltie. Ja toe maar miejonge. Drink maar. Heb het bakje water er speciaal voor jullie neergezet. Net zoals ik dat ’s winters altijd doe. Maar dan zet ik er suikerwater neer. Dat bevriest niet zo snel. Dat zal het nou ook niet doen. Het lijkt mij ook wel goed warm met zo’n verendek trouwens. Kan me goed voorstellen dat je de hele tijd met je bekje open op een tak in de schaduw gaat zitten. Het maakt me verder niet uit hoor, moet je zelf weten, er zal wel een reden voor zijn, maar waarom ga je niet lekker hier achter bij de wieke zitten. Water zat. Kun je zelfs kopje onder als je dat zou willen.
Ik moet ook zeggen dat ik er eerst helemaal niet aan gedacht had hoor. Maar het viel me wel op dat ik bijna geen vogeltjes meer zag sinds ik er weer ben van mijn zomerreis. Pas toen mijn moeder zei dat ze zo’n mooie specht had gezien, toen dacht ik eraan. Dat ik ook bakjes water neer moest gaan zetten. En inderdaad, toen kwamen jullie er opeens weer aan. Ik zal straks eens even een teil opzoeken. Doe ik daar water in. Dan kunnen jullie lekker badderen, als je daar zin in hebt. Zou ik zelf ook wel zin in hebben. Lekker in het koude water.
Heb trouwens onderweg in Amerika twee dagen in een blokhut gezeten bij een riviertje. Het was daar ook goed dooi trouwens. Dus ik denk: ik ga eens even pootje baden. Dus ik naar dat riviertje. Het was er niet diep, maar het stroomde wel snel. Prachtig om te zien. Ik de schoenen uit, wil in het water stappen en wat denk je? Vlak voor mijn blote voeten, een heel klein slangetje in het water. Echt een kleintje. Maar wel met felle kleurtjes op de kaakjes. Ik denk: waar kleintjes zijn, zijn ook groten. Dus dat was maar even en ik zat weer met de gitaar op de veranda van de blokhut een liedje te maken over het Paradijs en de slang. Niet zo avontuurlijk misschien. Maar als je alleen reist, moet je er op verdacht wezen. Helemaal in de wildernis. Als je daar iets overkomt, ben je er mooi klaar mee. Ik weet ’t wel: eigenlijk is daar alleen de ratelslang echt levensgevaarlijk.
Dit was geen ratelslang. Maar toch. Ik mag ze niet. Slangen. Bah.
Nee, dan mag ik jullie heel wat liever. Mooie kleine vogeltjes. Op de rand van een waterbakje. Lekker die kleine bekjes vol Erica-lekkerwater naar binnen kloeken. Fijn hè?
Hier, daar aan de vlier zijn al verscheidene trossen vlierbessen rijp. Mag je van mij ook rustig even bij. Als je maar wel wat laat zitten. Wil nog wel een beetje jam kunnen maken straks, als alles rijp is.
Nou, vermaak je nog wat. Ik ga even de krant lezen, het Journaal bekijken en Twitter doorscrollen. Kijken hoe het eraan toegaat in de echte wereld, buiten dit paradijs.
Dagblad van het Noorden, 4 augustus 2018
WordPress website: Alderlane