Stap voor stap door de eeuwigheid. Veel mensen maken vaak elke dag een wandeling. Ik doe dat inmiddels zelf ook. Bevalt me uitstekend. Ieder heeft zijn eigen redenen om een stuk te gaan lopen. Stap voor stap onderweg naar rust in de kop. Of gewoon om gezellig met iemand bij te praten.
Wandelingen maken dingen los. Stap voor stap krijg je antwoorden op vragen. Dingen worden duidelijk. En het is voor de rest ook heel gezond. Stap voor stap kom je dichterbij waar je heen wilt in het leven. En stap voor stap kom je verder weg van waar je afscheid van hebt moeten nemen.
Wandelend kom je erachter dat eigenlijk alles stap voor stap gaat en gegaan is. Eerst was er de oerknal. Toen ontstonden planeten. Onze planeet had water en precies de goeie temperatuur. In de modder ontstond zeer eenvoudig leven. Stap voor stap ontstonden daaruit beestjes. Die gingen aan land. Uit die dieren ontstonden stap voor stap weer andere dieren. Een hele planeet vol. Toen kwam er een grote ramp waardoor bijna alle leven verdween. Wat kleine beestjes bleven over. Die gingen weer verder en daaruit ontstonden weer nieuwe dieren. Vele stappen later ontstonden er onder andere apen. Een paar daarvan werd een soort mensachtige. Die gingen rechtop lopen. Dat werden uiteindelijk mensen. En in vele stappen, waaronder het beheersen van vuur, het temmen van dieren, muziek, spraak, landbouw, stedenbouw, schrift, het wiel, buskruit, boekdrukkunst, stoommachine, stroom, luchtvaart, telefoon, computer, enzovoort, zijn we nu waar we zijn. Ook in de natuur ontstaat iets niet zomaar.
We zijn soms zo onder de indruk van een bloemenweide. Je wordt er haast gelovig van. De schoonheid van een bloem. Maar ook bloemen zijn stapje voor stapje ontstaan. Mooie vogeltjes ook. De eerste kolibrie had geen enorme lange snavel. Er was een vogeltje met een iets langer snaveltje dan de rest. Dat kon meer nectar uit een bloem halen. Dat ging paren met een ander vogeltje dat ook best een lang snaveltje had. Daar de kleintjes van, die met de langste snaveltjes die dus nog meer nectar binnenkregen, gingen weer met anderen paren die ook lange snaveltjes hadden en zo werden de snavels van die soort steeds langer. Is met alle dieren zo. Evolutie gaat in stapjes. Er zit geen plan achter. Stap voor stap gaan zelfs mensen die geloven dat de aarde zesduizend jaar geleden geschapen is, inzien dat het wel anders gegaan moet zijn.
Dingen komen zelden zomaar uit de lucht vallen. Liefde begint, net als een vuur, ook met een vonkje. Stap voor stap, voorzichtig dunne houtjes erop eerst, daarna grotere takjes, daarna hele stukken hout. Zo kan het uitgroeien tot een prachtig, groot en lichtgevend brandend vuur. Een stapel dikke blokken hout overgieten met benzine en aansteken, dat werkt niet. Ja, eventjes lijkt het na een ware ontploffing een enorm vuur te zijn. Maar als de benzine opgebrand is, blijkt het hout niet te branden.
Zo gebeurt bijna alles niet uit het niks. Onderweg door de eeuwigheid, op zoek naar wat we niet begrijpen en wie we zijn. Ook daar komen we achter stap voor stap.
Dagblad van het Noorden, 13 juni 2020