WordPress website: Alderlane
Ben op tijd opgestaan om de meteoren te zien. Om 06:00 uur stond ik naast mijn bed. In onze krant had ik gelezen dat we vanmorgen misschien wel 130 meteoren per uur zouden kunnen zien. Dat onze aarde momenteel door een stofwolk in de ruimte zoeft. En dat het geen vallende sterren zijn, maar minieme deeltjes stof en gruis die oplichten als ze in onze dampkring terecht komen.
De vorige keer dat dit schouwspel te zien is geweest was volgens de krant in 1976. Kan me uit die tijd geen sterrenregen voor de geest halen. Wel borden warme Brinta.
En de volgende keer dat dit natuurverschijnsel te zien zal zijn is in het jaar 2085. Een goede reden dus om er vandaag eens even vroeg uit te gaan. Een unieke kans om een bijzonder hemels schouwspel te ervaren.
Maar ik zie het al gauw. Het is bewolkt. Geen sterrenregen te zien dus. De hemel wordt, zoals elke bewolkte nacht in deze hoek, fel oranje gekleurd door het industriële licht van een paar onafgeschermde tuinbouwkassen.
Geen meteorenregen voor ons dus. Jammer. Niks aan te doen.
En dán wordt het leuk. Hoe voel ik mij? Is er teleurstelling? Nee. Ik wil niet teleurgesteld zijn over bewolking. Een meteorenregen aanschouwen is niet iets waar je recht op hebt. Het zou wel heel mooi zijn. En als je het meemaakt heel uniek.
Te hoge verwachtingen op dit vlak: ik doe er niet meer aan mee. Anders blijf je aan de gang. Je gaat niet naar de Rocky Mountains om grizzlyberen te zien. Je kunt ze tegenkomen. Dan heb je geluk. Maar je kunt ze ook van heel dichtbij tegenkomen. Dan heb je juist pech. Ze houwen je met één slag de kop eraf. Dan is het in één keer gebeurd. Ook wel weer een mooi eind op zich.
Beter dan onder de tram komen in Rotterdam. Of Amsterdam, nog erger. Dan heb je echt pech.
Daar is vroeg opstaan en vervolgens geen meteorenregen zien niks bij. Dat laatste is geen pech, maar eigenlijk juist wel leuk. Je gaat er weer anders van kijken en denken.
En bovendien: er zijn elders vast een boel mensen die volop genieten van de sterrenregen. Er zijn vast veel streken waar het nu mooi helder is. Fijn voor die mensen. Mooi. Zo werkt het. Kun je niet jaloers op zijn.
Er zijn lui die gaan zeuren over geluksvogels die een dikke prijs hebben gewonnen in de loterij. Ze vinden het niet eerlijk of weet ik wat. Afgunst. Maar bij iets waar zoveel toeval aan te pas komt, daar heeft afgunst geen plek. Sowieso. Afgunst is slecht.
Afgunst is het kwijl van een duivelskuiken. Een zuur en bijtend, dunnig slijm is het. Afgunst is het sap in de wortel aan ellende tussen mensen. Alle gedoe, groot of klein is te herleiden naar afgunst.
Ik kijk nog even naar buiten. Nog steeds bewolkt.
Niks aan te doen. Ik ga aan de slag. Iets schrijven voor de krant.
Eerste woorden: Gelukkig nieuwjaar!
Dagblad van het Noorden, 5 januari 2019
WordPress website: Alderlane