WordPress website: Alderlane
Soms denk ik wel eens: kon je maar terug in de tijd. Gewoon om te kijken hoe het er aan toeging in een bepaalde periode.
Gewoon even rondkijken in Oosterhesselen in, laten we zeggen, het jaar 1724. Veel van de boerderijen die er nu nog staan zullen er toen ook gestaan hebben. Of in ieder geval de gebinten. De muren waren destijds denk ik nog wel van gevlochten wilgentakken met leem ertegenaan.
Hoe zouden de mensen geklonken hebben? Zeiden ze al moi? Of is dat nog niet zo oud? Zouden we elkaar kunnen verstaan? Mooi om over na te denken. Sowieso denk ik dat de wereld er toen mooi uitzag. Er was nog geen plastic. Er waren nog geen auto’s. Niet dat ik plastic en auto’s per se lelijk vind hoor. Maar sinds de uitvinding van de stoommachine hebben we denk ik wel veel oorspronkelijke schoonheid ingeruild voor vooruitgang die men welvaart ging noemen.
Mijn idyllische beeld van die tijd zal ook wel niet helemaal kloppen. Er zal veel ellende geweest zijn ook. Er waren niet eens pijnstillers. En in grotere steden was het vast erg smerig. En toch zou ik ook dat graag eens willen zien.
Oh, en dan rond deze tijd in 1724 naar Leipzig! Daar moet deze dagen flink gerepeteerd zijn door de cantor van de Thomaskirche. Die had een groot muziekstuk geschreven over het lijdensverhaal van Christus zoals dat in het evangelie van Johannes staat beschreven.
Stel, ik kon nu met de teletijdmachine even snel naar de Thomaskirche. Misschien was het daar wel stil. Snel een eindje verderop kijken in de Nikolaikirche. Ja, daar waren ze. Heel voorzichtig naar binnen. Een lege kerk vol muziek. Tempo en toonhoogte zoals het bedoeld was. Bach zelf achter het orgel. Het voorjaarslicht valt door de kerkramen op mijn betraande wangen. Ik moet daar maar niet naartoe gaan met een tijdreismachine. Ik zou willen blijven. Maar dat moet niet, want dan veranderen er toch dingen. Je zult dingen veranderen zonder het te weten of te willen. En dan komt alles in de war. Of moet je dat juist wel doen als het zou kunnen? Terugflitsen naar de jeugdjaren van Adolf Hitler om hem voor de trein te gooien? Naar circa 30 na Christus, op zoek naar Jezus om te zeggen dat Romeinse soldaten hem komen halen en dat ze hem aan het kruis willen slaan?
Tijdreizen. Het kan niet. En volgens mensen die zo goed kunnen denken dat ze het hoofd er omheen kunnen krijgen, zal het ook nooit mogelijk zijn. Ja, als je op de Noordpool in een soort centrifuge zou staan die ik weet niet hoe snel tegen de draaiing van de aarde ingaat, dan schijn je na een uur een seconde of zo terug in de tijd te zijn gereisd.
Nee, gewoon tevreden in het nu leven en denken dat mensen later misschien wel terug zouden willen om te kijken hoe het er hier en nu aan toe gaat.
Dagblad van het Noorden, 23 maart 2019
WordPress website: Alderlane