WordPress website: Alderlane
We stonden stil voor een verkeerslicht. Een stadsbus en ik. Een fietser had groen en mocht oversteken. Hij herkende de buschauffeur, stak zijn vinger op en er verscheen een brede glimlach op zijn gezicht. Ik keek opzij naar de buschauffeur. Hij lachte ook breeduit. Zijn glimlach bleef toen de fietser allang afgeslagen was een andere straat in. Het was mooi om te zien. Die twee kenden elkaar vast goed. Het was echt zo’n lach van: weet je nog dat ik die mooie voorzet gaf waardoor jij zo’n fijn doelpunt kon maken? Ja, zoiets was het vast. Ze kenden elkaar vast van de voetbal. Of van iets anders waar ze samen even heel blij van waren geworden. Misschien waren ze wel net terug van wintersport. Kan ook. Dat ze een week lang met een hele groep de grootste lol hadden gehad in de sneeuw en dat ze elkaar nu dan weer op een kruispunt in Emmen tegenkwamen. Je weet het niet. Het kan wel van alles geweest zijn. Mooi om mensen naar elkaar te zien lachen. Toch net of de zon een beetje doorbreekt dan.
Een eindje verder reed ik weer op een verkeerslicht af. Er was ook een rijstrook met auto’s die naar links wilden. De laatste auto van dat rijtje zat een beetje met zijn achterkant op de rij voor rechtdoor, waar ik op reed. Daardoor moest ik heel even een klein stukje naar rechts. Ik keek in mijn spiegel. Er kwam wel een blauwe auto aan op de baan die naar rechts afslaat, maar ik schatte in dat ik nog prima even dat kleine beweginkje naar rechts kon maken. De blauwe auto had er echter een flinke gang op en was eerder bij me in de buurt dan ik gedacht had. Ik hoorde een fel getoeter. Even later stond de auto naast me voor het verkeerslicht. Ik zag een erg boze man die geen leuke gebaren maakte. Ik kon niet horen wat hij schreeuwde, want ik draaide een aria van Mozart. Ik schrok van zijn kwaadheid. Zo erg was het toch ook allemaal niet? Hij scheurde, toen hij groen had, overdreven hard weg. Waarom zo boos? Ach, misschien had hij wel net gehoord dat hij ontslagen was. Of ongeneselijk ziek. Of misschien had hij wel een rottige wintersportweek achter de rug. Het kan van alles zijn geweest. Toch net alsof er een wolk voor de zon schuift dan.
Dagblad van het Noorden, 11 januari 2025
WordPress website: Alderlane