Het is mistig. Het zit potdicht. Het is stil. Alsof de tijd tot stilstand gekomen is en even wil uitrusten. Maar de tijd kan niet stilstaan. De tijd kan ook niet teruglopen. De tijd gaat altijd vooruit. We zijn begonnen aan de laatste dagen van het jaar. We kunnen dus niet terug in de tijd. Stilstaan kan wel even. Terugkijken kunnen we wel. Maar de wijzers van de klok tikken ons op de schouder. We moeten doorlopen. Dat hebben we altijd al gedaan. Doorlopen. Vooruit. Op naar nieuwe avonturen. Nieuwe gebeurtenissen. We weten dat het niet allemaal leuk zal zijn. Daarom is elkaar de beste wensen doen nou juist zo mooi. Elkaar wensen dat de tegenslagen niet al te groot zullen zijn, dat slaat nergens op. Over een paar dagen wensen we elkaar gewoon het beste.
We weten allemaal dat er misschien oorlog kan komen. Sommigen luisteren al naar wat er aanbevolen wordt. Haal genoeg in huis om een week te overleven. De vijand kan een kabel doorknippen. Dan is het al chaos. Zonder stroom staat alles stil. We kunnen niet meer terug. Mensen hebben altijd zonder stroom geleefd. Pas in de vorige eeuw kwam er elektriciteit. We kunnen inmiddels niet meer zonder. Alles komt vast te zitten. Bovendien kan het klimaat helemaal op hol slaan. Natuurrampen. Misschien vieren we daarom wel steeds uitbundiger oud en nieuw. Dansen op de vulkaan. Daar wensen we elkaar het beste. Alleen het beste.
Ik weet dat ik iemand ben die zich op een gegeven moment alleen de mooie dingen herinnert. Nare dingen vergeet ik snel. Of ze zijn bedekt met een korstje. Hoe het ook jeukt, ik krab er liever niet aan. Als je het met rust laat, wordt het uiteindelijk een litteken. Klaar. Ik kijk eigenlijk ook niet ver vooruit. Nooit gedaan. Ik kan me wel verheugen op dingen. En ik kijk ook graag terug op mooie dingen. Zo zit ik blijkbaar in elkaar. Dat werkt voor mij het beste.
Ik hoop dat er na deze dikke mist, na de zon zo lang zo weinig gezien te hebben, even weer een mooie blauwe lucht komt. Eind volgende week misschien? Daar zijn we zo. De tijd gaat zo snel. Laten we eerst dit jaar maar eens mooi afsluiten. Het was mooi en het komt allemaal goed. ,,Trekt wel op die mist”, zei de optimist. ,,Wat een pest die mist”, zei de pessimist. Proberen die eerste te zijn. Dat lijkt mij het beste.
Dagblad van het Noorden, 28 december 2024