WordPress website: Alderlane
Vanmorgen deed ik de gordijnen open en merkte ik dat ik zachtjes een melodietje floot. Zo’n lijntje van 5 nootjes omlaag. Een soort tralala, maar dan zachtjes en voorzichtig. Het was even geleden dat ik mezelf had horen fluiten. En ik wist precies waarom ik opgewekt was. Ik zit me namelijk bijzonder te verheugen op iets leuks. Iets waar ik al een poos naar verlang en dat nu dan ook echt gaat gebeuren. Wonderbaarlijk hoe het leven even anders wordt als je je ergens erg op verheugt.
Het zit misschien ook wel in onze cultuur. Je wordt als klein kind al lekker gemaakt met de mooiste vooruitzichten. ,,Als je jarig bent, krijg je de mooiste cadeaus en er komt taart en misschien zelfs wel frisdrank.’’ En natuurlijk Sinterklaas. Je hoorde maanden van tevoren al dat als je lief was, je dan een chocoladeletter kreeg. Helemaal voor jezelf. En een cadeautje natuurlijk. En misschien nog wel een cadeautje. Daar keek je enorm naar uit. Sint Maarten ook. Je moest wel even het halve dorp bijlangs en het lef hebben om bij mensen voor de deur, zonder begeleiding van een muziekinstrument een liedje te gaan zingen, maar dan had je ook wat. Een dikke puute slik (een goed gevulde plastic draagtas vol snoep). Ik zwijg nog van het verlangen naar de schoolreisjes, misdienaarreisjes en de kinderkoorreisjes. Dat bleef ook iets om je op te verheugen. Hoewel die reisjes allemaal naar het Ponypark gingen, werd je er nooit flauw van. Daar was het altijd mooi.
Of verheugen op de komst van de Heer. Het koninkrijk Gods. Daar kunnen sommige mensen zich ook erg op verheugen. Mensen die daar echt in geloven zijn ook altijd opvallend opgewekt. Er zijn mensen die zich zelfs erg kunnen verheugen op de dood. Omdat ze dan in de hemel zijn. En dat is waar het eigenlijk allemaal om gaat. Geloven zij. Het leven op aarde is voor die mensen maar een pijnlijke testperiode. Ze verheugen zich maar op een ding: de hemel.
Prima verder als iemand dat geloven wil. Persoonlijk geloof ik weer andere dingen. En ik verheug mij juist op zonsopkomsten, vergezichten, regenbuien, muziek maken, zonnestralen, verhalen schrijven, een onverwachte glimlach waar je dagen aan denkt, eigengemaakte jam, geuren, lachsalvo’s, goeie films, soep, sterrenhemels, donderwolken, vogelzang, rust en stilte. En nog veel meer. Ik verheug mij op wat komen gaat. Verlangen naar iets, daarmee kom je verder.
Dagblad van het Noorden, 30 oktober 2021
WordPress website: Alderlane